#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۸
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
سلام به شما معلم عزیز.
جلسه بیست و هشتم است که آیات امیرالمؤمنین در قرآن را با هم دوره می‌کنیم.
قبل از بیان آیه‌ی جدید می‌خواهم واژه «منافق» را تعریف کنم.
منافق یعنی دو رو.
کسی که در ظاهر مسلمان است ولی در باطن کافر است. در ظاهر اعلام دوستی می‌کند ، در باطن با اسلام و مسلمین دشمنی می‌کند.
خداوند در قرآن و پیامبر اکرم در روایات نشانه‌های منافق را برای مردم توضیح دادند ، چون بسیاری از مردم مُنافقین را نمی‌شناختند به آنها اعتماد می‌کردند.
پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند :
یا علی! اگر با شمشیر به بینی مؤمن بزنی با تو دشمن نمی‌شود و اگر دینارهای طلا به پای منافق بریزی با تو دوست نخواهد شد.
«لا یحِبُّکَ اِلاَّ مُؤمِنٌ وَ لا یبْغِضُکَ اِلاَّ مُنافِقٌ»
تو را دوست ندارد مگر مؤمن ، با تو دشمنی نمی‌کند مگر منافق.
اهل سنت از ابوسعید خُدری نقل کردند که ما مسلمانان ، منافقین را با اعلان دشمنی آنها به امیرالمؤمنین علیه السلام و بغضی که نسبت به امیرالمؤمنین ابراز می‌کردند ، می‌شناختیم.
پیامبر اکرم در خطبه غدیر اعلام فرمودند : «لِعِلْمى بِقِلَّةِ الْمُتَّقینَ وَ كَثْرَةِ الْمُنافِقینَ» من می‌دانم در بین یارانم افراد زیادی وجود دارند که منافق هستند و رهبری امیرالمؤمنین را نخواهند پذیرفت.
بعد از اینکه پیامبر فرمودند : «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌ مَوْلَاهُ» منافقین لبخند زدند ، دست دادند و تبریک گفتند ، رهبری علی بن ابیطالب علیه السلام را ولی خشم و غضب خودشان را مخفی کردند.
یکی از منافقین به نام «حارثِ بنِ نُعمان» یا «نُعمانِ بنِ حارث» روبروی پیامبر قرار گرفت و گفت :
ای محمد صلی الله علیه و آله تو به ما گفتی به یکتایی خدا ایمان بیاورید ، به رسالت و پیامبری من ایمان بیاورید ، ما قبول کردیم.
به ما گفتی نماز بخوان و روزه بگیر ، قبول کردیم.
به ما گفتی حج به جا بیاور و ما حج به جا آوردیم ؛ حالا پسر عمویت را رهبر ما کردی.
آیا این از طرفِ خودت هست یا از طرفِ خدا؟
پیامبر عزیزمان سه بار فرمودند از طرف خداست.
او با خشم و غضب از محضر پیامبر دور شد گفت این چیزی که محمد صلی الله علیه و آله می‌گوید حق است من نمی‌توانم بپذیرم.
«اللّهُمّ إِنْ کَانَ مَا یَقُولُهُ مُحَمّدٌ حَقّاً فَأَنزِلْ عَلیَّ حَجَراً مِنَ السَّماء!»
خدایا سنگی از آسمان بیار و بر سر من بکوب تا من بمیرم ولی رهبری علی بن ابیطالب علیه السلام را نبینم اگر محمد صلی الله علیه و آله دروغ می‌گوید او را عذاب کن.
به سمت شترش رفت و سوار شد.
مردم دیدند که سنگی از آسمان آمد و بر سر او خورد و در جا مُرد و از شتر به زمین افتاد.
آیه اول سوره معارج نازل شد «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ لِّلْكَافِرِ‌ینَ لَیسَ لَهُ دَافِعٌ» کسی درخواست عذاب کرد او کافر بود و به ظاهر خودش را مسلمان نشان می‌داد.
یعنی او منافق بود و کسی نتوانست او را از عذابِ الهی نجات بدهد.
علمای شیعه و برخی از علمای بزرگ اهل سنت مثل ثَعلبی ، آلوسی ، سیوطی و قُرطبی ، این آیه را درباره‌ی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌دانند که خدا بر مُنکر ولایت امیرالمؤمنین که نفاق خودش را آشکار کرد در دنیا عذاب فرستاد و او را به جهنّم واصل کرد.