#امیرالمؤمنین_در_قرآن 41 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه چهل و یکم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین را تقدیم‌تان می‌کنم. در آیه ۲۵ سوره توبه آمده «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِی مَواطِنَ كَثِیرَةٍ وَ یوْمَ حُنَینٍ» خداوند متعال در ۸۰ صحنه خطرناک‌ ، پیامبر و مسلمان‌ها را یاری کرد که یکی از آن مواضعِ خطر‌ ، جنگ حُنین بود. زمانی که شما فکر می‌کردید زیادی نفرات سپاه اسلام سبب پیروزی می‌شود‌ ، در حالی که زیادی نفرات و تجهیزات علت پیروزی نیست‌ ، علت پیروزی نُصرت و یاری خداوند متعال است. دشمن به شما شبیه خون زد‌ ، شما ترسیدید و فرار کردید «ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ» پس خداوند متعال آرامشِ قلب و اطمینانِ خاطرش را بر پیامبر و آن تعدادِ انگشت شمار مسلمانی که ماندند و جان‌فشانی کردند مثل آقا امیرالمؤمنین نازل کرد و آنها را به واسطه نیروهایی که با چشم دیده نمی‌شدند یعنی با فرشتگان یاری کرد. «شجرةِ بنِ رَبیعه» بعد از اینکه اسیرِ سپاه اسلام شد گفت «اَینَ الخَـیْلُ البُقْل وَ الرّجالُ عَلَیهِم» آن مردان سفید پوشی که سوار بر اسب بودند و به ما حمله می‌کردند کجا هستند؟ من آنها را در بین سپاه اسلام نمی‌بینم؟! در ادامه آیه‌ خداوند متعال می‌فرماید : «وَ عَذَّبَ الَّذِینَ كَفَرُوا» خداوند کفار قبیله‌ی هوازِن را مجازات کرد. در روایات آمده مجازاتشان قتل بود که به دست آقا امیرالمؤمنین در معرکه جنگ اتفاق افتاد. از سپاه اسلام ۴ نفر به فیض شهادت رسیدند و از کفار ۷۰ نفر کشته شدند‌ ، که ۴۰ نفر از آنها به دست با کفایت آقا امیرالمؤمنین علیه السلام بود. در بینِ مردم معروف بود که اگر دو صفِ جنگجو در مقابل یکدیگر قرار بگیرند و به سوی همدیگر شمشیر بکشند فرشته‌ی مرگ ـ یعنی عزرائیل ـ در آن صفی قرار می‌گیرد که علی بن ابیطالب در آن صف حضور دارد و به نفعِ علی بن ابیطالب قبضِ روح می‌کند. یعنی حضرت‌ ، آن قدر می‌زند و می‌کشد که فرشته مرگ نازل می‌شود و کفار را پشت سر هم قبض روح می‌کند که در روایات آمده امیرالمؤمنین علیه السلام هر یک از دشمنانش را فقط با یک ضربه شمشیر به درک واصل می‌کرد. بنابراین طبق آیه ۲۵ و ۲۶ سوره توبه خداوند آرامشش را بر مؤمنان به ویژه علی بن ابیطالب علیه السلام نازل کرد و کفار را به وسیله‌ی مؤمنان به ویژه علی بن ابیطالب مجازات کرد و به جهنّم واصل کرد.