هدایت شده از 
۷ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه هفتم است که درباره آیات امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. خداوند تبارک و تعالی در سوره حمد از ما مسلمان‌ها خواسته روزانه ده بار این دعا را بخوانیم که « اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیمَ » خدایا ما را بر راه مستقیم ثابت قدم بدار و به آن راه هدایت کن. و در قالب دعا به ما دستور داده که بروید « صراط مستقیم » را پیدا کنید و توضیح داده که « صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ » آن راه، راه کسانی هست که منِ خدا به آنها نعمت داده‌ام. خُب این چه نعمتی است اگر کسی آن نعمت را داشته باشد در « صراط مستقیم » قرار می‌گیرد؟ مسلماً اون نعمت، صورتِ زیبا، ثروتِ فراوان، مدرک تحصیلی، موقعیت اجتماعی، و محبوبیت در بین مردم و قدرتِ زیاد نیست. آن نعمت دو تا ویژگی باید داشته باشد : یک. اگر کسی آن نعمت را داشته باشد خدا به او غضب نمی‌کند. « غَیرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیهِمْ » دو. با وجود آن نعمت آن شخص گمراه نمی‌شود. « وَ لَا الضَّالِّینَ » خیلی‌ها هستند که صورت زیبا دارند، ثروت فراوان دارند و نعمت‌های دیگری دارند مثلِ محبوبیت بین مردم ولی باز هم گمراه شدند. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله این آیه را این‌طور تفسیر کردند : که کسانی که ولایت و سرپرستی علی بن ابیطالب علیه السلام را بپذیرند آن نعمت به آنها داده شده و خداوند به آنان غضب نمی‌کند و گمراه هم نخواهند شد. « لَمْ یغْضَبْ عَلَیهِمْ وَ لَمْ یضِلُّوا » پس منظور از « نعمت » در سوره حمد ولایتِ علی بن ابیطالب علیه السلام است. در آیات دیگری از قرآن هم واژه « نعمت » به معنای ولایت آمده که سه تای آنها را می‌خواهم خدمتتان تقدیم کنم ؛ یک. خداوند یکی از وظایفی که بر دوش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قرار داده و بر دوش ما مسلمان‌ها هم قرار داد این است که « وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ » درباره نعمتی که خدا به تو داده با مردم گفتگو کن. آنها را بازگو کن. مسلماً منظور از نعمت، نعمتِ مادی نیست که من بیایم در حضور مردم بگویم : 1. خانه من چقدر بزرگ است. 2. ماشین من چقدر خوب است. 3. حافظه من چقدر قوی است. 4. فرزندان من چقدر زیبا هستند. خب این‌ها دو تا عیب دارد : الف : اگر من این نعمت‌ها را بین مردم بشمارم، خودستایی می‌شود که سبب غرور می شود و تکبر کار زشتی است. ب. بیان نعمت‌های مادی در بین مردم سبب می‌شود دیگران به من حسادت کنند. من نباید کاری کنم که دیگران به من حسادت کنند. خُب پس منظور از این نعمت چیست؟ این « نعمت » باید نعمتِ معنوی باید باشد و نعمتی باشد که کسانِ دیگر هم بتوانند به آن نعمت دسترسی پیدا بکنند. در روایت آمده خداوند بر عهده پیامبر عزیزمان گذاشتند، از نعمتِ دین با مردم سخن بگویند و از نعمت وجودِ علی بن ابیطالب علیه السلام . « فَحَدِّث فَضَائِلَ علیِّ بْنِ اَبی طالب » ای پیامبر کرامات و کمالات علی بن ابیطالب را برای مردم بازگو کن تا آنها با این نعمت بزرگ آشنا شوند. من دیده به احسانِ علی دارم و بس سر در خط فرمانِ علی دارم و بس هر کس زده دست خود به دامان کسی من دست به دامانِ علی دارم و بس.