هدایت شده از 
۱۱ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه یازدهم است که درباره آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. در جلسه قبل بیان شد که مشرکان مکه نقشه کشیدند بر قتلِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در شب اول ربیع الاول سال چهاردهم بعثت و حضرت نقشه کشیدند که علی بن ابیطالب علیه السلام بر بستر ایشان بخوابد تا با فریب دادن مشرکان بتواند از دست آنها فرار کند و به مدینه هجرت کند که نقشه پیامبر عملی شد و آن شب امیرالمؤمنین جانِ خودشان را در معرض خطر قرار دادند. خداوند در آن شب برای حفاظت از علی بن ابیطالب، میکائیل را پایین پای آقا فرستاد و جبرئیل را بالای سر حضرت. جبرئیل ندا داد « بَخٍّ بَخٍّ مَنْ مِثْلُكَ یابْنَ اَبی طالب؟ اللّهُ یباهِی بِكَ الْمَلائِكَةَ » بَه بَه کیست مثل تو ای پسر ابی طالب که خداوند تبارک و تعالی پیش فرشتگانش به تو افتخار کرد. خداوند برای اینکه این داستان جان‌فشانی در بین مردم فراموش نشود و نُقل مجالس مؤمنان باشد تا روز قیامت، آیه ۲۰۷ سوره بقره را نازل کرد : « وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّه » و از مردم کسی است که جانش را می‌فروشد برای به دست آوردن خشنودی و رضوان الهی. برای اینکه اثر جان‌فشانی حضرت را خوب متوجه بشویم این آیه را با یک آیه دیگری مقایسه می‌کنیم : در آیه ۱۱۱ سوره توبه آمده « اِنَّ اللَهَ اشتَرىٰ‌ مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم وَ اَموالَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنَّة » خداوند متعال جان و مال مؤمنان را می‌خرد و در عوض بهشت و نعمت‌های بهشتی را به آنها ارزانی می‌دارد. در این آیه آمده که قیمتِ جان و مال مؤمنین بهشت است. اما در آیه اول آمده که خداوند در عوض جان‌فشانی امیرالمؤمنین رضوان و خشنودی خودش را به او می‌دهد. و در آیه دیگری از قرآن آمده « وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ » یعنی خوشنودی و رضایت خدا از تمام نعمت‌های بهشت برتر و بالاتر است. معاویه از روی کینه و حسادتی که به امیرالمؤمنین داشت ۴۰۰ هزار درهم به سَمرةِ ابنِ جُندب جایزه داد تا او تبلیغ کند که آیه « وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّه » درباره ابن ملجَم است! یعنی ابن ملجَم با کشتن امیرالمؤمنین خوشنودی خدا را خریده! پول زیادی را هزینه کرد اما نقشه او نگرفت و مسلمان‌ها این دروغ او را قبول نکردند. این آیه، آیه ی شرافت و کرامت آقا امیرالمؤمنین علیه السلام است که وقتی در جای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خوابید از سلامتی خودش سؤال نپرسید، بلکه از سلامتی پیامبر سؤال پرسید.