فطرت و عبادت‏ خداوند حكيم هر ميل و غريزه‏اى را در فطرت انسان قرار داده، وسيله ارضاء و تأمين آن را نيز در خارج ايجاد كرده است. اگر تشنگى در انسان پيدا مى شود، آب آفريده و اگر گرسنگى هست، غذا نيز هست. اگر غريزه جنسى در انسان قرار داده، براى او همسر خلق كرده و اگر قوّه شامّه آفريد، بوئيدنى‏ها را نيز آفريد. يكى از احساسات عميق انسان ميل به بى‏نهايت، عشق به كمال و علاقه به بقاست و رابطه با خداوند و پرستش او، تأمين كننده اين تمايلات فطرى است. نماز و عبادت، رابطه انسان با سرچشمه كمالات، انس با محبوب واقعى و پناهندگى به قدرت بى‏نهايت است. ( تفسیر نماز؛ استاد قرائتی ، ص 16)