سجده شكر سجده مخصوص نماز نيست، بلكه در موارد ديگرى نيز مطرح است و حتى گاهى واجب مى شود، مانند تلاوت يكى از چهار آيه‏اى كه سبب سجده مى گردد. يكى از موارد شكر، سجده شكر است. سجده شكر، يعنى تشكر از نعمت‏هاى بى‏پايان الهى كه بر ما و خانواده ما نازل شده است. امام صادق عليه السلام مى ‏فرمايد: هرگاه ياد نعمتى افتادى، صورت خود را براى تشكر بر زمين بگذار و اگر ديدى كه مردم ترا مى ‏بينند به احترام آن نعمت كمى خم شو. «وافى، ج 8، ص 825» پيامبر اكرم را ديدند كه از شتر پياده شد و پنج سجده كرد و فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و پنج بشارت به من داد و من براى هر بشارتى يك سجده كردم. «محجّةالبيضاء، ج 1، ص 346» حضرت على عليه السلام گاه در سجده شكر بيهوش مى ‏شد «جامع الاحاديث، ج 5، ص 459» و از امام‏ زمان عليه السلام نقل شده كه لازم‏ترين سنّت‏ها، سجده شكر است. «جامع الاحاديث، ج 5، ص 453» ( تفسیر نماز؛ استاد قرائتی ، ص 143)