قنوت معصومين‏ ابوذر از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: كدام نماز بهتر است؟ حضرت فرمودند: نمازى كه قنوتش طولانى‏تر باشد و كسى كه قنوتش را طولانى‏تر بخواند در مواقف قيامت راحت‏تر است. «بحار، ج 82، ص 199» ابن‏مسعود، دليل مسلمان شدنش را مشاهده نماز سه نفرى پيامبراكرم و حضرت على و حضرت خديجه عليهم السلام و قنوت طولانى آنها مى ‏داند. «بحار، ج 38، ص 280» در سلامى كه در زيارت آل‏يس به حضرت مهدى عجل اللّه تعالى فرجه مى ‏دهيم، مى ‏گوييم: «السَّلامُ عَلَيْك حينَ تُصَلّى‏ وَ تَقْنُتْ» سلام بر تو هنگامى كه به نماز و قنوت مى ‏ايستى. جاى تعجب است كه چرا قنوت با اين همه بركاتش در ميان برادران اهل سنت تعطيل شده، مگر حضرت على و خلفاى راشدين در نماز قنوت نمى ‏خواندند؟ در قنوت فقط به فكر خود و حاجات خود نباشيم. از حضرت زهرا عليها السلام ياد بگيريم كه مى ‏فرمود: «الْجار ثُمَّ الدَّار» «بحار، ج 43، ص 81» ابتدا به فكر همسايه‏ات باش آنگاه خانواده خود. زيرا خداوند وعده فرموده است كسى كه براى ديگران دعا كند خداوند حاجات خود او را هم برآورده مى ‏سازد. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در قنوت خود گروهى را با نام و مشخصات نفرين مى ‏كرد و حضرت على عليه السلام در قنوت نمازش به معاويه و عمروعاص لعن مى ‏كرد. «بحار، ج 82، ص 201» ( تفسیر نماز؛ استاد قرائتی ، ص 163)