◀️ قرآن، کتاب زندگی ▶️ #قسمت_دوم 👇👇👇👇 ✅ قرآن باید توی سر باشد نه روی سر یک سبد سیب سرخ را اگر بر سر نهاده و در کوچه و بازار راه بیفتی نه تنها نیرو و انرژی به تو نمی بخشد بلکه رمق و توان تو را هم خواهد گرفت، اما اگر از میان آن همه سیب تنها یکی را قاچ زده و در دهان نهاده و مصرف کنی تو را نیرو و نشاط می بخشد. قرآن همان سبد سیب سرخ است که با تمام تاسف برخی از ما شبهای قدر بر سر گرفته و احترام می کنیم بی انکه حتی ایه ای در جان و و جودمان جاری شود و یا در زندگی خود به کار بندیم. جان من! قرآن باید توی سر قرار گیرد نه روی سر و باید در دل و جان ما جای گیرد و نه فقط بر زبان. چون به جان در رفت جان دیگر شود جان چو دیگر شد جهان دیگر شود(اقبال لاهوری) اما به اسف ما چون کودکی که غذا را به دهان گذاشته و به جای آنکه فرو برد به بیرون می ریزد، بسیاری از ما نیز آیات قرآنی را تنها در زبان و دهان داریم و آن را خوب و با تجوید و ترتیل می خوانیم اما بجای آن که در دل و جان جای دهیم فرسنگها از حقیقت آن دوریم و فاصله می گیریم. آیت الله بهجت: ما وظیفه داریم که در تعلیم، تعلّم، تلاوت و عمل به قرآن کوشش کنیم، ولی ما شب‌های احیا قرآن بر سر می‌گذاریم، و در مقام عمل آیه‌های حجاب، غیبت، کذب، و آیاتِ «وَیلٌ لِلْمُطَفِفِینَ؛ وای بر کم‌فروشان!» و نیز «فَلاَ تَقُل لهُمَآ أُف؛ پس به پدر و مادر اُف نگو»، همچنین «وَ لاَ تَمْشِ فِی الأرْضِ مَرَحًا؛ و با ناز و تکبر در روی زمین راه مرو» و… را زیر پا می‌گذاریم و پامال می‌کنیم! در محضر بهجت، ج۲، ص۲۹۸ #کتاب_زندگی 🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌻 کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9