❇️ 🔅 شماره ۹۰ 💠 درخواست از فضل خداوند (۲) 🔰 امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «مَنْ لَمْ يَسْأَلِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدِ اِفْتَقَرَ.» 📌 انسان صاحب معرفت، نیازهای خود را در راستای آن نیاز قرار می‌دهد. وقتی بنده خدا شد، قبل از اینکه بخواهد «خدایا مرا عافیت بده» را می‌خواهد؛ 🌀 انسان اهل عبادت و بنده خدا، خود عافیت را مستقیماً نمی‌خواهد؛ بلکه توجه به خدا دارد و از خدا این فعل خدا را می‌خواهد. 💥 اگر چنین معرفت و حالی نداشته باشد، «اِفْتَقَرَ»، این آدم است. اگر به آن خواسته هم برسد، بیچاره است. 💎 اگر توجه به خدا داشته باشد، اگر لذت آن توجه، او را بگیرد، ای بسا آن نیاز هم از بین برود، مانند بچه‌ای که از شدت درد، کسی نمی‌تواند او را آرام کند، اما مادر، او را طوری در بغل می‌گیرد که اصلاً درد را هم فراموش می‌کند و بی‌نیاز می‌شود. اما اگر از چنین ارتباطی از بهره‌مند نباشد، به او هرچه می‌دهی، هرچند خواسته‌اش را جواب بدهی، بازهم آرام نمی‌شود. 🍃 اگر انسان، سؤالش در راستای خدا باشد، آنگاه توجه به فضل خدا دارد و درهرحال، به آرامش رسیده است، چه مشکل حل شود و چه نشود. در مراتب بالاتر هم طوری می‌شود که از خود خدا لذت می‌برد، طوری که همه دردها، فراموش می‌شود. 📚 کتاب "فطرت" ص۵۴۷ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat