❇️#سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۸۸ 💠 دعا از خدای خیالی 🔰 مبنا بر این شد که ما #خود_خدا را می‌خواهیم. پس نیازهای دیگری که داریم، در #شعاع نیاز خدا هستند نه مستقلاً. اگر مستقلاً نیاز باشد، این دیگر دعا #نیست. 🔹 این یك نوع خودخواهی و ضلالت و گمراهی است که شخص روی القائات شیطانی به دنبالش می‌رود. 📍 مثل یك انسان سرگردانی که بدون حساب و کتاب و آ گاهی و معنا و معیار به هر دری می‌زند. 🔸 کسی که مریضی شدیدی دارد، روی نفسانیات و غرض حیوانی خود، به دنبال رفع مریضی خودش است و به هر دری می‌کوبد، به او می‌گویند: 👈 فلان گیاه را بخور، مستقلاً آن را درمان می‌داند؛ می‌گویند فلان جا مراجعه کن، مستقلاً آن را درمان می‌داند؛ می‌گویند برو پیش خدا، آن را هم می‌کند؛ می‌گویند نذر بکن، آن را هم می‌کند. این دیگر دعا نشد که! 🍃 این شخص دیگر نمی‌تواند توقع داشته باشد. تو که دعا نکردی! دعا که تحقق پیدا نکرده است. تازه #گلایه هم می‌کند که خدا هم دیگر به من توجه نمی‌کند! 📌 خداوند دعا را تعریف کرده است: اولاً اینکه از #خدا بخواهد، ثانیاً #خود_خدا را بخواهد و آن‌وقت آن حوائج هم در راستای خواست خود خداست که او را به رشد برسانند. اگر شرایط تحقق پیدا کرد، #استجابت_حتمی است. 📚 کتاب "فطرت" ص۵۴۱ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat

❇️ #سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۹۰ 💠 درخواست از فضل خداوند (۲) 🔰 امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «مَنْ لَمْ يَسْأَلِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدِ اِفْتَقَرَ.» 📌 انسان صاحب معرفت، نیازهای خود را در راستای آن نیاز قرار می‌دهد. وقتی بنده خدا شد، قبل از اینکه بخواهد «خدایا مرا عافیت بده» #خود_خدا را می‌خواهد؛ 🌀 انسان اهل عبادت و بنده خدا، خود عافیت را مستقیماً نمی‌خواهد؛ بلکه توجه به خدا دارد و از #فضل خدا این فعل خدا را می‌خواهد. 💥 اگر چنین معرفت و حالی نداشته باشد، «اِفْتَقَرَ»، این آدم #بیچاره‌ای است. اگر به آن خواسته هم برسد، بیچاره است. 💎 اگر توجه به خدا داشته باشد، اگر لذت آن توجه، او را بگیرد، ای بسا آن نیاز هم از بین برود، مانند بچه‌ای که از شدت درد، کسی نمی‌تواند او را آرام کند، اما مادر، او را طوری در بغل می‌گیرد که اصلاً درد را هم فراموش می‌کند و بی‌نیاز می‌شود. اما اگر از چنین ارتباطی از #آغوش_مادر بهره‌مند نباشد، به او هرچه می‌دهی، هرچند خواسته‌اش را جواب بدهی، بازهم آرام نمی‌شود. 🍃 اگر انسان، سؤالش در راستای خدا باشد، آنگاه توجه به فضل خدا دارد و درهرحال، به آرامش رسیده است، چه مشکل حل شود و چه نشود. در مراتب بالاتر هم طوری می‌شود که از خود خدا لذت می‌برد، طوری که همه دردها، فراموش می‌شود. 📚 کتاب "فطرت" ص۵۴۷ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat