شش قانون مذاکره. 1. انتقال: جلسه ای برای گفتگوی رودر رو برگذار می شود و نوشتار ی هم شاید برای آن تهیه شده تا خوانده شود. شما باید به این فکر کنید که با توجه به روحیات مخاطبینتون چگونه میتوانید تا حد ممکن انتقال مؤثري را ارائه دهید. این کار یک آزمایش نیست؛ بلکه یک نمایش است. 2. انتظارات: افرادی که شما براي آنها صحبت میکنید چه انتظاري از شما دارند؟ و متقابلاً شما چه انتظاري از آنها دارید؟ 3. عنوان: موضوع اصلی مذاکره شما با کارکنانتان چیست؟ باید بتوانید موضوع را در یک یا دو جمله بگنجانید؛ در صورتی که نمیتوانید این کار را بکنید، یعنی نمی دانید موضوعتان چیست و در صورتی که آنرا ندانید پس براي ادای آن آماده نیستید. 4. مخاطب: سعی دارید که چه کسی را تحت تأثیر قرار دهید؟ چه کسانی در میان مخاطبان تان قـرار دارند و آنها در مورد موضوعی که شما براي شفاف سازي آن، مامور شده اید، چه فکري مـی کننـد؟ آیا آنها از روش شما راضیند یا اینکه با آن همخوانی ندارند؟ 5. شخص: نکات مهم مذاکره شما باید بخوبی به افراد منتقل شود. مذاکره نبایـد بـه صـورت سـخنرانی هاي قدیمی حوصله سر بر باشد. بلکه باید بهترین نسخه ممکن از شما را ارائه کند که در واقـع بـا توجـه بـه این توصیه کارآمد یعنی؛"خودتان باشید"، شما را در ذهن افراد از دیگران متمایز سازد. 6. زبان: از اصطلاحات ساده استفاده کنید و چیزي نگویید که اشخاص باهوش هم نتواند آن را درك کنند. کار بزرگ و هوشمندانه اي نیست که شما دائم از زبان و واژگانی استفاده کنید که هـیچ کس دیگری در سازمانتان در هنگام صحبت از آنها استفاده نمی کند. 🔆برگرفته و تلخیص از کتاب هنر سخنوری اثر فیلیپ کالینز. آکادمی مذاکره ایران t.me/negotiationacademy مدرسه مذاکره ایران instagram.com/negotiation_academy