🤔 * #خواندنی | جام زهر یا تدبیر عقلانی؛ مسئله این است!* 🎤 گفت‌وگو با محمدعلی صمدی، پژوهشگر و نویسنده دفاع مقدس 📅 ۲۹ تیرماه ۱۳۶۷، ما آن موقع هنوز به دنیا نیامده بودیم و از رادیو و تلویزیون پیام امام خمینی را نشنیدیم. این پیام خیلی مهم است. از همان سال تا همین امروز، پُررنگ و فراموش­‌نشدنی در حافظۀ تقویم ایران مانده. جملاتی در این پیام هست که برای همه سنگین و دردناک بوده و هست. این پیام نزدیک به اوّلین سالگرد حج خونین صادرشده، امّا فقط دربارۀ این واقعه نیست. بگذارید اوّل بخش مهمی از این پیام را با هم بخوانیم: 📝 «... و اما در مورد قبول قطعنامه که حقیقتاً مسئله بسیار تلخ و ناگواری برای همه خصوصاً برای من بود، این است که من تا چند روز قبل معتقد به همان شیوه دفاع و مواضع اعلام شده در جنگ بودم و مصلحت نظام و کشور و انقلاب را در اجرای آن می‌دیدم؛ ولی به واسطه حوادث و عواملی که از ذکر آن فعلاً خودداری می‌کنم و به امید خداوند در آینده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامی کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور که من به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش‌بس موافقت نمودم… خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت؛ تو خود این چراغ پر فروغ را حافظ و نگهبان باش. خوشا به حال شما ملت! خوشا به حال شما زنان و مردان! خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودین و خانواده‌های معظم شهدا! و بدا به حال من که هنوز مانده‌ام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیده‌ام و در برابر عظمت و فداکاری این ملت بزرگ احساس شرمساری می‌کنم...» 🍃 همان‌طور که دیدید، امام تعبیر معروف «سر کشیدن جام زهر» را در همین پیام دربارۀ قبول قطعنامۀ ۵۹۸ شورای امنیت به‌کاربردند؛ یعنی همان قطعنامه‌ای که منجر به پایان جنگ هشت‌ساله بین ایران و عراق شد. ما دربارۀ این تعبیر با کسی که جنگ و دفاع مقدسمان را خوب می‌شناسد، حرف زده‌ایم. «محمدعلی صمدی» پژوهشگر دفاع مقدس و تاریخ جنگ است. در ادامه، گفت‌وگوی ما را با ایشان می‌خوانید. ❓ اول ‌از همه، رفتیم سراغ مهم‌ترین سؤالمان که پرسیدیم: «بعضی‌ها می‌گویند جنگ‌ها برنده و بازنده ندارند. یکی از آن جملات مشهوری که در شبکه‌های مجازی هم دست‌به‌دست می‌شود، این است که «در جنگ همه بازنده‌اند»؛ امّا در همۀ این سال‌ها ما خودمان را طرف برندۀ جنگ هشت‌ساله با رژیم بعث دانسته‌ایم. مکرر شنیده‌ایم که ایران پیروز میدان این جنگ نابرابر بود. اگر پیروز شدیم، پس چرا این پیروزی برای امام تلخ بود؟» 🎙️ محمدعلی صمدی، اول ما را برد به زمان قبول قطعنامه و شرایط آن دوران و بعد گفت: «ما در جنگ، اهداف سطح بالایی مدنظرمان بود، اما به آن سطح حداکثری نرسیدیم. ما می‌خواستیم متجاوز تنبیه شود. می‌خواستیم مجامع بین‌المللی تجاوز رژیم بعث و ظلم صدام را به‌رسمیت بشناسند تا تبعات حقوقی این جنگ تحمیلی را پیگیری کنند. جنگ در اسناد بین‌المللی جنبه‌ای حقوقی دارد و مسئولیت‌هایی را متوجۀ جامعۀ جهانی می‌کند. تا سال ۱۳۶۷، جنگ ایران و عراق حتی به‌رسمیت هم شناخته نمی‌شد! ما می‌خواستیم چه عراق، چه بقیۀ کشورهای دنیا که به عراق کمک می‌کردند، ضمانت بدهند این تجاوز هرگز تکرار نخواهد شد... 🔻 برای خواندن متن کامل به سایت یا #نرم_افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید👇 🌐 https://nojavan.khamenei.ir/showContent?text&ctyu=21254