آخرین کلام وسخن امام صادق علیه السلام امام در آخرین لحظات عمر پس از آن که چشمان مبارک خود را گشودند، فرمودند جمع کنید هر کسی که مابین من و او خویشاوندی است، همسر آن حضرت می فرماید: بی درنگ تمام خویشان را نزد امام حاضر ساختیم، نفس ها در سینه ها حبس گشته بود، پرودگارا امام چه چیزی می خواهند بفرمایند آن شخصیتی که قریب به ۳۴ سال به صورت شبانه روزی مجالس بحث و مناظره با موافقین، مخالفین و اهل کتاب برگزار نموده و هزاران جمله گرانقدر از زبان شریفشان صادر فرموده این که در آخرین نفس ها که پیکر رنجور و ضعیف شده ایشان در اثر انگور زهر آلود در بستر افتاده است چه نکته ای را اختیار فرموده، حضرت وقتی چشمان خود را باز کرد خویشان را حاضر دیدند چنین فرمودند: إِنَّ شَفَاعَتَنَا لاَ تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلاَةِ شفاعت ما خاندان، سبك شمارنده نماز را در بر نمي گيرد و باو نمي رسد و شامل حال او نخواهد شد این فرمایش امام فقط دلالت بر افرادی ندارد که نماز نمی خوانند بلکه شامل افرادی هم میشود که نماز را درمقابل امور دنیوی کم اهمیت می شمارند. در غیر اول وقت و با حالت کسالت و خستگی و از روی عادت و نه با توجه حضور قلب می خوانند زمانی که خداوند با اذان به بندگانش اذن حضور می دهد و ایشان را به سوی خود دعوت می نمایاند آنها از این دعوت رو بر می گردانند و رو به سوی کارهای دیگر می کنند در واقع کارهای دیگر را بر نماز و ملاقات با خداوند ترجیح می دهند.منبع متن عربی حدیث ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / النص / 228 / عقاب من استخف بصلاته ..... ص : 228