•|عشق بزرگتر۱۲|• #یک_فرمول_تربیتی(قسمت دوازدهم) ♢انسان فرزند تمام هستی است و تا بی نهایت راه در پيش دارد... ♢•هر كس افراد تحت اختيارش را براى محيطى كه در نظر دارد، تربيت مى ‏كند. ♢•من فرزندم را براى خانه ‏ام، استاد شاگردش را براى جامعه ‏ى محدودش و يك دانشمند، انسان را حداكثر براى اين زمين و براى هفتاد سال زندگى، تربيت مى ‏كند و بر طبق شرايط موجود، بارور و شكوفايش مى ‏سازد. ولى انسان فرزند خانه و جامعه و حتى دنياى محدود و سرزمين خاكى نيست. ♢•انسان سرمايه ‏هاى زيادترى دارد. انسان فرزند تمام هستى است و تا بى ‏نهايت راه در پيش دارد. لذا بايد طورى تربيت شود كه در تمام اين عوالم و در تمام اين مسير بتواند چه بكند و چگونه بماند و چگونه برود. ♢•وقتى كه ما مرزها را برداشتيم و ديوارها را شكستيم و با اين ديد وسيع به هستى و به انسان نگاه كرديم و با اين جهان بينى به فكر تربيت افتاديم ناچار مسائل به صورت ديگرى طرح مى ‏شوند و راه حل پيدا مى ‏كنند. ❛❛ عین‌صاد 📚 مسئولیت سازندگی | ص ۴۹ 📝بریده کتاب قسمت سیزدهم👇🏽 https://eitaa.com/non_valghalam/111 ✒️★᭄ꦿ↬𝒏𝒐𝒏.𝒗𝒂𝒍𝒈𝒉𝒂𝒍𝒂𝒎 •┈┈••✾•◈💠◈•✾••┈┈•