🔰... ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا (انعام . ٤٤) 🔻انسان تنها حیوانی است که انسان به دنیا نمی آید با این تفاوت که استعداد وتمامی امکانات درونی و بیرونی مثل عقل و دین را برای انسان شدن دارد . 🔻طبق آیات صریح و متعدد قرآن اکثر مردم این استعداد و امکانات را ضايع می کنند و تبدیل به انسان نمی شوند بلکه در همان مرحله حیوانیت می مانند بلکه به مراحلی پست تر از حیوانیت سقوط می کنند . 🔻مرحله حیوانیت مرحله ای است که یک انسان مثل سایر حیوانات هیچ دغدغه ای فراتر از خور و خواب و خشم و شهوت ندارد و هیچ کار دیگری غیر از این امور او را خوشحال نمی کند . 🔻 رسالت و کارکرد نهایی "دین" و دستورات الهی این است که با ایجاد زمینه لازم برای تغییر ، رشد و تحولِ این "حیوانِ انسان نما" او را به انسان تبدیل کند و وارد عالم انسانیت نماید. بر همین اساس دقیق ترین ملاک و ترازو برای پی بردن به نمره و جایگاه حقیقی افراد در دینداری این است که ببینیم چقدر تغییر کرده و از عالم حیوانیت فاصله گرفته و به عالم انسانیت نزدیک شده است . 🔻اشتباه بزرگ خیلی ها این است که می خواهند بدون تغییر و رشد در همان عالم تنگ و تاریک حیوانیت بمانند و در عین حال از لذت‌ها و خوشی‌های عالم انسانیت هم بهره مند شوند و انسان خوشبختی هم باشند. 🔻در کرم ، سخاوت ، بخشش، محبت ،ایثار ، سفره داری و اطعام و ... لذتی هست که فقط انسانها آن را درک می کنند ولی در عالم حیوانات این واژه ها معنایی ندارند. و چه زیبا فرمود حضرت مولا : لئیمان از طعام لذت برند و کریمان از اطعام. ✍ دکتر محمد کریم علیزاده @Noor_thaghalain