موعود باوری در یهودیت و اشغال فلسطین تفکرات أئین یهودیت تقسیماتی دارد و ما اصطلاحا تقسیم می کنیم به یهودیان ارتدوکس و یهودیان غیر ارتدوکس یا غیر أئینی و عموم یهودیان ایران ارتدوکس هستند و یک تفاوتی بین صهیونیست و یهودیان آئینی وجود دارد(هرچند هر دو اعتقاد موعود باوری دارند) این است که یهودیان آئینی معتقدند خداوند مقرر کرده که ما پراکنده و بدون سرزمین باشیم پس رفتن به یک سرزمین خاص(چون اسرائیل ها می گویند: امروز باید به سمت فلسطین برویم) و آماده کردن یک سرزمین حرام است و زمینه سازی برای اینکه ما جایی رو تصرف بکنیم یا یک نهله ی خاصی را قرار بدیم این حرام است، پس اینکه اسرائیل دارد تلاش می کند فلسطین را به دست بیاورد این از نظر آئین ارتدوکس حرام است و کفر است و بخاطر همین مقابل صهیونیست ها قرار می گیرند و در راهپیمایی های مخالف این رژیم شرکت می کنند و در واقع اینها می گویند: ما وظیفه ی زمینه سازی نداریم. و نکته ی بعدی که وجود دارد طبق اعتقاد ارتدوکس ما وظیفه ی هیچ کاری را نداریم و باید منتظر بمانیم تا خود ماشیح(موعود یهودیان) تمام کار ها رو انجام بدهد و وقتی ماشیح ظهور کرد به ما دستور بدهد، پس باید فعلا از هر گونه عملیات و اقدام و زمینه سازی در هر زمینه ای و به ویژه در مورد سرزمین فلسطین پرهیز بکنیم. و آنها می گویند: معبد سلیمان باید ساخته شود و نه آنکه ما معبد سلیمان را بسازیم بلکه ماشیح باید بیاید و آنجا را بسازد و سپس به ما دستور بدهد تا به سوی او برویم. پس اختلاف اساسی بین این دو گروه در موعود باورانه ی آنها است و صهیونیست می گوید: ما باید تلاش بکنیم تا سرزمین فتح بشود تا موعود بیاید اما در نگاه عموم یهودیان چنین نیست و می گویند: خدا خواسته ما فعلا مظلوم باشیم و در دنیا هیچ حکومت و قدرت و سرزمینی نداشته باشیم و می مانیم تا وقتی که ماشیح آمد این کار ها را انجام بدهد و حکومت را تشکیل می دهد و بعد ما را به آن دوران طلایی می برد. @noornama