#روان_شناختی بنده دختری دهه هفتادی هستم که از کودکی مورد آزارهای پی‌در پی پدرومادر از جمله آزارهای فیزیکی ممتد، آزارهای روانی و فکری مثل مقایسه، تحقیر، فحش‌های رکیک بی دلیلی که حتی معنیشون رو نمیدونستم و در مرور زمان متوجه شدم، قرار گرفتم (من و خواهرم که یکسال فاصله داریم هردو)... حالا شما در نظر بگیرید که برعکس خیلی از خانواده‌هایی این قبیل مشکلات رو دارن این آزارها از جانب هردونفر صورت میگرفت و بازم به شکلی ماهرانه هیچکس از اطرافیان روحشم خبردار این ماجراها نشد و هرکس به ما رسید میگفت قدر پدرمادر مهربون و زحمتکشتون رو بدونید چرا؟ چون جلوی روی اونا قربون صدقه بود و فیلم بازی کردن.. این بود که اگر هزار تومن بعد مدتها برای ما خرج میشد جلوی همه صدبرابر قلمداد میشد و عجیب غریب اصلا توضیحش سخته و نمیگنجه خیلی هم رفت و آمدی با اطرافیان نداریم بخاطر همین ذهنیت مثبتشون روزبه روز عمیق‌تر شده... خلاصه این عذابش از هرچیزی برای ما بیشتر بود... همه این عذابها در نتیجه من و خواهرم رو تبدیل به دوتا آدم عصبی با مشکلات روانی بیشمار کرده که البته من چون احساسی‌تر بودم و از بچگی کینه کردم تو خودم چون میگفتم این حقم نیست وضعیتم وخیم تره.. چندین سال افسرده شدیم هردو از زندگی افتادیم.. کاری هم از دستمون برنمیاد زورش رو نداریم اما داریم منفجر میشیم.. اضافه کنید که بیشتر از ده ساله مثل یک زن خونه‌دار دارم کارهای روتین خونه مثل اشپزی رو انجام میدم و بارها بهم گفتن کلفتی هم بلد نیستی! قبلنا به ازدواج بعنوان فرار فکر میکردم اما دیدم اشتباهه و یکی دیگه چه گناهی کرده هم خودمو تحمل کنه هم به فرض که قبول کنه تو گیر و دار کارامون فحش‌های رکیک و بی احترامی‌هایی که به همسرش میشه رو چطور کنار بیاد دلش برام میسوزه یا بروم میاره یا چی... به خودکشی هم فکر کردم اما دیگه خسته شدیم.. وقتی همه چیز هنوز هم که هنوزه ادامه داره و هیچ عبرت و انسانیتی در کار نیست و برعکس بیشرفی به معنای واقعی موج میزنه.. ما دختر بودیم و از برگ گل نازکتر... چرا اینکارو با ما کردن؟ این چه سرنوشتی بود؟ پاسخش فقط گریه‌های دو نفره‌ست آرزوی روزی که مرگشون برسه و لبخند بزنیم از ته دل.. اما صبرمون سر اومده... هیچکس رو هم نداریم... چیکار کنم؟ دیگه تحملم تموم شده بعد ۲۵ سال......... 👇👇 پاسخ سرکار خانم #استاد_محیطی 👇👇👇 🌺عرض سلام و ادب خدمت شما دوست عزیز معلومه که روزهای سختی رو می گذرونید😥 از اینکه پدر و مادر تون شما را مورد آزار و اذیت قرار میدن ، خیلی متاسفم😔 و درک می کنم که عصبی و افسرده شدید😞 . اینکه در منزل هم کارهای روتین را انجام می دهید اما توجهی نمیشه و بی احترامی دریافت می کنید واقعا غم انگیزه😢 اما این پیام شما تقریبا بیان رفتار والدین شما بود ، نگفتید شما چه برخوردی در برابر رفتار والدین دارید؟ و اینکه مطلبی از کارهای دیگری که خودتون انجام می دید ، بیان نکردید . ایا به کاری مشغول هستید ؟ البته از حالاتی که بیان کردید ، احتمال افسردگی وجود داره که باید حضوری به روان درمانگر مراجعه کنید. ✳️ دوست عزیز برای اینکه حال دلتون بهتر بشه نکاتی خدمت شما عرض می کنم : ✳️تلاش کن در ارتباط بهتر با خداوند 💚، ببین چه عبادتی رو دوست داری و وقتی اونو انجام میدی حالت بهتر میشه🥰 ، سعی کن هر روز ان عبادت رو انجام بدی🙌. ✳️روزانه ورزش🤾‍♀️ رو در برنامه خودت قرار بده حتی روزی نیم ساعت پیاده روی 🚶‍♀️🚶‍♀️. ✳️توانایی های خودتو لیست کن 📝و اون ها رو تقویت کن. ✳️ سعی کن جنبه های مثبت زندگی🌈 تو پیدا کنی.🔍 ✳️دفتر شکر تهیه کن 📖و سعی کن هر شب حداقل یک نعمت از نعمتهایی که خداوند متعال بهت عنایت کرده ، یادداشت کنی🖊 و اول صبح اون یادداشتها رو بخون. ✳️برای پدر و مادرت دعا کن🤲 و از خدا بخواه دل انها را به شما نرم کند .❤️ ✳️نگران آینده نباش، برای خودت هدفی داشته باش و به خدا توکل کن .🕋 🍃🌼آرزوی حال خوب رو برات دارم🍃🌼 ____ 📲 سوال از مشاور : @nooronline ☎️ در خواست مشاوره تلفنی : @tellnoorpsy 🚨 کانال مشاوره آنلاین : https://eitaa.com/joinchat/2247295048C66ca24f3e8 🌸 🌼 🌸🌼 🌼🌸🌼