🔵 صاحب‌نظر شدن در فلسفه ⭕️ افراد به تناسب فهم خویش، تفاسیر مختلفی از نظرات فیلسوفان ارائه می‌دهند و هرکسی تفسیر خود را درست و مطابق با نظر فیلسوف مورد نظر می‌داند، برای تشخیص تفسیر صحیح باید توجه داشت که: اولاً، در مسایل فلسفی، استدلال مهم است نه ادعا؛ فیلسوف یعنی کسی که قولش مستند به استدلال است؛ فلسفه مانند علم نقلی و روایت نیست که هرکسی بخواهد ظاهر کلمات را به‌گونه‌ای تفسیر کند و یا مانند علم فقه میان اقوال مختلف فیلسوف جمع تبرعی کند. ⭕️ بلکه، باید با در دست داشتن مبانی فیلسوف و ملاحظه استدلال، تفسیر درست را تشخیص داد. ثانیاً، در جاهایی که استدلال هم شکل‌های مختلفی دارد، باید به شارحین درجه یک آن فیلسوف رجوع کرد. هر فیلسوفی، یک یا چند شارح درجه یک دارد که همه قبولشان دارند. آقاعلی مدرس، شارح ملاصدراست که مرحوم آشتیانی معتقد است در فلسفه‌ورزی، هم‌ردیف خود ملاصدراست. ⭕️ ایشان بسیار تحلیلی و با دقت، نظرات ملاصدرا را توضیح داده‌اند. حاجی سبزواری، یک شارح خوب حکمت متعالیه است. بهمن‌یار و خواجه، شارحین خوب ابن‌سینا و شهروزی و قطب‌الدین شیرازی، شارحین درجه یک شیخ اشراقند. شخص کم‌کم که اهل کار شود، این‌ها را متوجه می‌شود، البته وقتی کار کند، کم‌کم استقلال فکری پیدا می‌کند و در نظر و تفسیر استاد شک کرده، با استاد بحث می‌کند؛ حال یا متقاعد می‌شود که خودش اشتباه کرده و استاد درست گفته است و یا به این نتیجه می‌رسد که واقعاً استاد اشتباه کرده‌ است. ⭕️ اگر کار بدین ترتیب ادامه پیدا کند، شخص صاحب‌نظر شده و قدرت تحلیل پیدا می‌کند. ذهن ابتدا هرچیزی را که استاد بگوید، فرو می‌برد و آن را درست می‌داند، ولی وقتی اهل نظر شد، هر چیزی را که فرو برد، نشخوار عقلی کرده و آن‌چه را فایده‌مند است هضم کرده، بقیه را دور می‌ریزد... استاد عبدالرسول عبودیت yon.ir/D3osA 🔰 @ofogh_howzah