✳️نگاهی به کتاب المراقبات (اثر عارف بزرگ، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی) 🖊 سید محمد هاشمی 💠💠💠💠💠 ✅شجره ی طیبه ی نجف 🔺در کنار مضجع سید الشهداء علیه السلام بزرگمردی به خاک سپرده شده که روزی فضلا و طلاب از شدت سوز و گداز و خوف و مهابت درسش سرگشته و مجنون در کوچه های نجف اشرف انگشت نما می شدند. جوهره ی اخلاق و معنویت و عرفان حوزه های شیعی ده ها سال است که مرهون علم و عمل و روح صعود کرده ی اوست. این مرد بزرگ الهی مرحوم ملاحسینقلی همدانی است. 🔺از ثمرات نورانی و قدسی حیات این مرد، عارفِ واصلِ رسته ی از دنیا و رسیده ی به محبوب، مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی است. او کسی است که سوغات معنویت سلسله ی نجف را به قم آورد و بساط کیمیاگری روح مومنین را در جوار دختر موسی بن جعفر علیهما السلام بر پا کرد. 🔺او علاوه بر تربیت شاگردانش در زمان حیات، آثار گرانبهایی به یادگار گذاشت تا توفیق شاگردی او تا زمان ما از کسی که همت و عزمی دارد سلب نگردد. آثار اخلاقی او مانند اسرار الصلوه، رساله ی لقاء الله و المراقبات هر کدام ساختار و نظام معنوی انسان و مسیر او را ساخته و روحش را جلا می دهد. در این نوشته تلاش می کنیم به قدر وسع، نگاهی به کتاب المراقبات ایشان بیندازیم. ✅هادی ایام سال 🔺کتاب المراقبات، راهنمای سلوک و مراقبه ی سالانه ی یک مومن است. این کتاب پس از مقدمه، دوازده بخش دارد که به مراقبات و اعمال ماه های دوازده گانه ی قمری می پردازد. می توان گفت مهمترین اعمال هر ماه و مراقبات آن در فصول مختلف این کتاب گنجانده شده است. 🔺 این اثر به شهادت علامه ی طباطبایی در تقریظ ابتدایی کتاب، از بهترین آثاری است که در باب مراقبه و توجه به معنویات نوشته شده است. این کتاب در کنار محتوای بسیار عمیق، متنی ساده، صادق و صمیمی دارد. ✅مربی مشفق 🔺مولف عظیم القدر کتاب در تمامی مراحل در کنار خواننده حضور دارد و در موارد زیادی خود را خطاب قرار می دهد. برای مثال مرحوم میرزا در پاسخ به ملک داعی که طبق روایت نبوی هر شب در ماه رجب ذاکرین و تائبین را ندا می دهد با سوز و گدازی صادقانه از زبان خود می فرماید: « قد انعمت و اکرمت و دعوت الی السعاده العظمی و المحله الکبری فما ابعد محلنا الخسیس و مقامنا الارذل و حالنا الخبیث و مکاننا الاخس من ذکر ربنا ...» 🔺مولف تقریبا در سرتاسر کتاب با ضمیر مخاطب و به طور مستقیم با قلب و دل خواننده سخن می گوید و در تمامی مواقف و مراقبات سال دست مخاطب خود را مانند پدری مهربان می گیرد و خواننده را رها نمی کند. برای مثال در مقدمه ی کتاب، دلسوزانه و البته با انذار خواننده را مخاطب قرار می دهد و میفرماید: 🔹«فتامل فی هذا التوانی لامر الاخره هل هو من ضعف الایمان بها؟ فاحذر ان ینصرم هذا الایمان الضعیف عند شدائد الاهوال، لا سیما عند سکرات الموت، و یختم لک بسوء العاقبه» 🔺و درهمانجا پس از ذکر حدیث قدسی پیرامون شوق و محبت خداوند به بندگانش، می فرماید: 🔹«و ان لم تکن اهلا لهذه الهمه فلامحاله من السعی الجمیل و ترک التضییع و التعطیل بالرفق و المداراه ... و ایاک و ایاک ان تتمحض للغفله فی کل حالاتک» 🔺این صداقت بی نهایت و رفق مشفقانه در زمانه ی ما که بازار مکاره ی معنویت فروشی رونق گرفته، متاعی بی نظیر است. مولف بزرگ این کتاب با وجود تمامی قوت های روحی و توانمندی های معنوی و تمحض دائم در ذکر و فکر و مراقبه، هرگز فخری نمی فروشد و دعوت به خود نمی کند بلکه به تبعیت از اهل بیت علیهم السلام، به مومنین درس تذلل و خشوع در برابر پروردگار می آموزد. چنین عرفان و معنویتی در دنیای مسخ شده ما بی نظیر است. به این فقرات از مناجات ایشان در مراقبات ماه رجب دقت کنید: 🔹« ... و ان لم یدرکنا توفیقک و لم یجد بنا عنایتک فلنا الویل ثم الویل الطویل و العناء العویل نحن الاشقیاء المحرومون و اللئام المعذبون بالعذاب الالیم ... » 🔺مولف در تلاش برای امر هدایت، اسوه ی خود را پیامبر اسلام قرار داده و به معنای واقعی کلمه «حریص علیکم» است. ایشان در کنار ذکر اعمال و ثواب آن، هرگاه احساس می کند خواننده با شنیدن ثوابی عظیم برای عملی به ظاهر کوچک استبعاد خواهد کرد به سرعت دست به تصحیح مبادی معرفتی او می زند و او را از مهلکه ی انکار کلمات اهل بیت علیهم السلام دور می سازد. برای مثال پس از ذکر غسل شب اول ماه مبارک رمضان می فرماید: 🔹« اقول: ولعل بعض الناس یثقل علیه تصدیق امثال هذه الاخبار مما لا طریق للعقول الی حکمها، و وجهه الجهل بخواص الافعال و الحرکات لا سیما فیما لیس یری کثیرا ...» 📌ادامه دارد...👇👇👇👇 @ofoqemobin