🔰 چه کسی می تواند باشد؟ ☀️ علامه طباطبایی در جلد اول بر اساس آیه 35 سوره یونس می فرماید کسی می تواند امام و هادی باشد که خود نیاز به هدایتگر نداشته باشد چون انسان ها دو دسته اند: 1️⃣یا خود هدایت شده اند: «مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ » 2️⃣ یا نیاز به هدایت دارند: «أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى» 🔺 و تنها از دسته اول می توان پیروی کرد: « أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ ». 🔸 کسی که - ولو در لحظاتی از زندگی - اهل معصیت باشد، همواره نیازمند دیگری است تا او را از بند معصیت برهاند و نمی تواند امام باشد. امام سرتاسر وجود و حیاتش عبودیت الهی است و معصیت راهی به حقیقت او ندارد: ☀️ ثم إن هذا المعنى أعني الإمامة، على شرافته و عظمته، لا يقوم إلا بمن كان سعيد الذات بنفسه، إذ الذي ربما تلبس ذاته بالظلم و الشقاء، فإنما سعادته بهداية من غيره، و قد قال الله تعالى: «أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى‏»: يونس- 35. و قد قوبل في الآية بين الهادي إلى الحق و بين غير المهتدي إلا بغيره، أعني المهتدي بغيره، و هذه المقابلة تقتضي أن يكون الهادي إلى الحق مهتديا بنفسه، و أن المهتدي بغيره لا يكون هاديا إلى الحق البتة. الميزان في تفسير القرآن، ج‏1، ص: 274 @ofoqemobin