💠اختلاف مذهبی را بپذیریم ولی دشمنی نکنیم! ✍️رضا بابایی 📌درمواجهه با اختلافات دو راه وجود دارد: 1. جنگ گفتاری و رفتاری تا قیام قیامت ۲. کوشش برای توافق ممکن. راه دوم برچند پایه استوار است: - اختلافات دینی و مذهبی را بپذیریم، اما بر پایهٔ آنها جبهه سازی نکنیم؛ سخن از حق و باطل یا کفر و ایمان نگوییم؛ اختلافات را در هر حدی و به هر دلیلی که پدید آمده اند، به رسمیت بشناسیم، و با مخالفان همانگونه رفتار کنیم که دوست داریم آنان با ما رفتار کنند؛ اختلافات نظری را در حد مباحثات علمی نگه داریم و بر پایهٔ آنها درباره دیگران داوری و انگیزه خوانی نکنیم. - هرمذهبی، دو گونه محتوا دارد: محتوای ایجابی و محتوای سلبی. محتوای ایجابی، آموزه ها و معارفی است که آن مذهب پرچم دار آن است. محتوای سلبی دیدگاههای آن مذهب درباره خطاها و عیبهای دیگران است که در فرهنگ دینی به آن «مثالب و مطاعن» میگویند. مثلا محتوای ایجابی تشیع، معارف ارزشمندی است که از طریق اهل بیت(ع) در حوزه های شناخت، اخلاق، ادعیه و احکام به دست ما رسیده است. محتوای سلبی تشیع، اعتقاد به مطاعن و خطای صحابه در سقیفه و مانند آن است. کانون تشیع، درواقع محتوای ایجابی آن است و دیدگاه های سلبی، برای حفظ مرزها و پاسداشت هویت مذهبی است. ارزش مرزها به اندازه مجموعه ای است که در بر میگیرند و امن ترین مرزها در کشورهایی است که اقتدار درونی و ساختاری دارند، وهمه قدرت خود را در مرزها به رخ نمیکشند. پس هدف محتوای ایجابی است و مرزها برای حفظ آن محتوا است؛ اما اگر تشیع، هویت خود را درمحتوای سلبی بجوید و همچنان رفتار اقلیت های هویت طلب را پیشه کند، اولا گرفتار «اختلاف برای اختلاف و دیگر هیچ» میشود و ثانیا در گوشه ای از تاریخ محصور می‌ماند. آیت الله بروجردی، مطابق گزارش چند تن از شاگردانشان، بارها فرموده است: «پیامبر(ص) واهل بیت(ع) دوشأن داشتند: خلافت یا رهبری سیاسی و مرجعیت علمی. مسئلهٔ اول، اختلافی است و زمانش هم گذشته است و دیگر جای بحث ندارد.» 🔻متن کامل http://okhowah.com/fa/13944 @okhowahmag