وضعیت دولت به روایت تصویر
ابتذال فرهنگی و ابتذال اقتصادی
متاسفانه شخصیت اقای رئیسجمهور به شدت تحت تأثیر مشاوران و اطرافیانیست که پایشان در سازوکارهای عرفی و پذیرفته شده عامه گیر است و عدم استقلال فکری و تصمیم گیری شخص ایشان و نداشتن گفتمانی مستقل علت و العلل این وضعیت است و از همین رو هم دولت به جای رهایی از دست نظریات نئولیبرال های ریشو و کرواتی اقتصادی و البته فرهنگی اسیر و بازیچه انها میشود ، ما در واقع بایک بی دولتی مواجهیم .
دولتی که تصمیم های سخت به موقع ، شجاعانه و مهم رو نتونه بگیره در واقع بود و نبودش تفاوت چندانی نمیکنه .
دولتی که اسیر سازوکارهای معیوب موجود است ، وقتی باور به این باشد که با تکیه به سلبریتی زیرزمینی میشود مقبولیت برای رای درست کرد و پیروز شد( الگوی اصلاحاتی)
رویکردی که گمان میکند افراد و نیات مهمند نه روش ها، الگو ، تکنیک ...
این روند در حکمرانی و ایضأ اقتصاد هم قابل تعمیم است .
در دیالوگ یک فیلم که اخیراً در شبکه نمایش پخش میشد در جریان فیلم هنگامی که در یک دیدار خصوصی بین وکیل و قاضی پرونده شکل گرفته بود وکیل شکایت از حجم فریب کاری و بی عدالتی دادگاه ها و ... داشت ، قاضی در پاسخ گفت دادگاه محلی برای احقاق حق نیست و من کاری به حقیقت ندارم بلکه دادگاه محلی برای رقابت دروغگویان است و قاضی به دروغگوی برنده رای میدهد .
از قضا قاضی القضات قصه ما هم که حاکم شد صحنه سیاستگذاری تبدیل به رقابت دروغگویان کارشناس نما گشت .
✍️مهدی اخلاقی
@ommat_Dream