☘ (بخش دهم) 🎀 این جو دادن باید جزئی از وجود ما زن ها بشه. مثلا میریم لباس زیر برای خودمون بخریم. میایم خونه میگیم: " آقا محمود اون 100 تومن داده  بودی بیا اینو خریدم. چقدم گرونه. چقدم بی کیفیت شده. پدرم در اومد انقدر رفتم دنبال این خریدم. هی از این مغازه به اون مغازه. نه جنس خوبی دارن نه قیمت مناسبی دارن. " این میتونه یک نوع برخورد من باشه. یک برخورد دیگر من میتونه این باشهه که : "واای آقا محمود رفتم گشتم کل بازار رو زیر پا گذاشتم یک لباس زیر خریدم قرمز گوجه ای. ببین چقدر قشنگه.." جالب اینجاست لباس و برای خودمون خریدیم ها ولی مردمون هم ذوق میکنه. ❣️یا آقا محمود رفتم برات یک دونه شلوارک خریدم چه شلوارکی. چه جنس خوبی. بپوشی به تنت کیف بکنیم. 🎀ببینید خیلی سخته جو دادن. من کتمان نمیکنم این مسئله رو ولی واقعا حسنه داره. واقلا زندگی رو گرم میکنه. بچمون طفلی میگه مامان نهار چی میخوای بپزی؟" چی قراره بپزم؟صبحونه هنوز سفرش جمع شده یا نشده تو هنوز فکر نهاری. اگر یذره که به فکر نهار و غذا هستی به فکر درسات هم بودی فلان نمره رو قابل قبول نمیگرفتی. خیلی خوب مرفتی. صبحونه بپز نهار بپز شام بدهِ این شده زندگی ما .چه خبره؟ شما یک بار هم شده غذای حاضری بخورید." این برخوردِ ماست. "پسرم میخوام نهار بذارم بذار اول کارامو بکنم، یک کرم به دستم بذارم، موهامو شونه کنم؛ لباسمو عوض کنم. چه نهاری بپزم. حالا چی درست کنیم؟ یتیمچه میخوام درست کنم. سیر بندازم بوی سیر خونه رو بگیره. بوی سیر بوی زندگیه. بوی پیاز بوی زندگیه. پُر سیر کنم، پُرِ پیاز کنم، بخوریم. حالا اگر بچه ی ما اهل خوردن یتیمچه باشه." ❣️یا میخوام یک آبگوشت بذارم با لب و دهنت بازی کنه ببین چه خوشرنگه. زعفرون ریختم یکم توش. ببین چه خوشمزست. نخودش رو بیشتر ریختم قوتش بیشتر باشه. حالا تو ظرف خوشگل میریزیم. 🎀 ما باید تلاش کنیم برای جو دادن. اگر جو ندیم خودمون هم انرژی مون کاسته میشه. بعضیا ذاتا آدمایی هستن که خوب جو میدن.برای همه چی ذوووق میکنن. من یک خواهر دارم خیلی خوب ذوق میکنه. یک برس که برای خودش میخره انقد ذوق میکنه؛ انقدر خوشحال میشه. هرروز باهاش شونه میکنه میگه به به چه برسی گرفتم. قربون برسم برم. و خیلی جالبه این ویژگیش باعث شده که دختراش هم شبیه خودش بشن. ما هرچقدر سعی کنیم و تلاش کنیم برای جو دادن نسل آینده ما، فرزندان ما، فرزندانی میشن که از خوشی های کوچیک زندگی ذوق میکنن. ما داریم از نعمت حلال الهی ذوق میکنیم و این هیچ ایرادی نداره. این اتفاقا باعث میشه که دید ما دید زنبوری بشه نسبت به زندگی. 🎀من یک دمپایی نیاز دارم. میرم یک دمپایی میخرم میارم میذارم خونه. انقدر خوشحال میشم اگر اهل جو دادن باشم. به به.. هیچ کسی هم نیستا به خودم میگم. چه دمپایی خریدم. خیلی قشنگه.. خیلی نَرمه... خیلی راحته.. خودم به خودم جو میدم. باعث میشه اون نعمت الهی رو بیشتر قدر بدونم. دیدم زنبوری تر بشه. 🎀یک میوه ساده که میخورم بهش جو بدم. بچه های ما همونی میشن که ما هستیم. اونی نمیشن که ما میخوایم. دید شکرگزارانه نسبت به نعمت ها داشته باشیم. فرزندان ما هم دید شکرگزارانه نسبت به نعمت ها پیدا میکنن. مثلا کسی هست شوهرش خیلی اهل فوتبال نگاه کردنه؛ اهل والیبال نگاه کردنه، اهل اخبار نگاه کردنه... همش هم داره غر میزنه که : ❌بس کن مرد ❌چقدر تو اخبار نگاه میکنی، ❌چقدر فوتبال نگاه میکنی. ❌چقدر والیبال نگاه میکنی؟ چه اشکالی داره گاهی با مردهامون همراه باشیم. گاهی نه همیشه. این گاهی دیگه از دستمون بر میاد... ✅آقا محمود اخبار داره شروع میشه. یکم تخمه گذاشتم. تخمه خوشمزه الان میارم. هم باهم تخمه میخوریم هم اخبار نگاه میکنیم. 🎀یک بار همسرمون رو همراهی کنیم تو این مسیر . دلگرم بشه به ما. فقط غر زدن از ما نشنوه. خدا شاهده خودمون هم حالمون بهتر میشه. یک سری زن ضمختِ بی لطافت هستیم که توقع داریم نسلی پرورش بدیم که موثر ، تاثیر گذار، موفق، صالح ... جو دادن تلاش میخواد. زحمت داره... بله... یک سری از اعمال عبادی زحمت داره. نماز اول وقت خوندن زحمت داره..سختی داره... غسل کردن بعد از هر رابطه سختی داره.. بله... منتها همون مقدار که سختی داره همون مقدار هم اجر داره. یک روزی ما میبینیم زمانی که خدا تو قرآن میگه ما اندازه ی نخ لای هسته ی خرما به کسی ظلم نمیکنیم؛ یک روزی میبینیم تمام تلاش ما برای جو دادن؛ تزریق نشاط و شادمانی به خانواده؛ پررنگ کردن نعمت های الهی برای فرزندانمون و ... یک روز میبینیم چقدر اجر داشته و اون روز پشیمون میشیم از اینکه چرا ما بیشتر تلاش نکردیم. این فرصت چند روزه ی زندگی دنیا بهترین فرصت هست برای ساختن یک حیات دایمی و باقی اخروی.این سختی ها رو به جون بخریم. ادامه دارد (10) 《کانال مهارت های زندگی》👇 https://eitaa.com/joinchat/3427926198C9e95907bae