☘ (بخش سوم) ⭕آدم از کجا متوجه بشه که این پیشامدی که براش اتفاق افتاده، این بیماری، این حادثه، این اتفاق آیا به خاطر بازخورد اعمال خودش است اعمال منفی خودش هست یا بخاطر امتحانات الهی؟❓ ✅ یک مقدارش رو آدم میتونه با دقت کردن تو روند زندگی خودش متوجه بشه اما یک مقداریش رو باز آدم با تردید راجع بهش صحبت میکنه. همین تردید داشتن بحث اصلیه که ما همیشه تردید داریم. توبه که میکنیم تردید داریم که آیا قبول شده یا قبول نشده. این تردید میتونه به ما از یک طرف امید بده و از یک طرف میتونه ما رو ناامید کنه. این خود ما هستیم که تشخیص میدیم کدوم رو انتخاب کنیم. 🎀بله ممکنه تک تک ما مبتلا بشیم، ممکنه همونطور که میبینیم خودمون و اطرافیانمون برای بار چندم مبتلا بشیم، ممکنه کارمون به بیمارستان بکشه، ممکنه ریه هامون درگیر بشه ممکنه از همین بیماری فوت کنیم چه الان چه سه روز دیگه چه دو سال دیگه.... فرقی نمیکنه. همه ی این احتمالات  وجود داره اما من مهمه که چجوری این روزها رو پشت سر میگذارم. باید توکلمون رو قوی کنیم. تا زمانی که توکلمون رو قوی نکردیم ما امیدمون روز به روز کمتر میشه و جاشو استرس و اضطراب میگیره. اون کارهایی که باید بکنیم رو انجام میدیم و کنارش قبول داریم که: 🌹 گر نگهدار من آن است که من میدانم شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد 🌹 🎀تا زمانی که پیمانه ی عمر ما پر نشده و لبریز نشده مرگ سراغ ما نمیاد. اگر قرار هست اون وسیله ای که ما به وسیله ی اون از دنیا هجرت میکنیم اون بیماری باشه قطعا سراغمون میاد و هجرت میکنیم و اگر قرار هست پیمانه ی عمر ما با این بیماری سر نیاد ما میتونیم بین یک میلیون کرونایی زندگی کنیم و هیچ آسیبی بهمون نرسه یا اگر مبتلا شدیم دوباره سلامتی مون رو به دست بیاریم. باور به این موضوع و اعتقاد به این موضوع به آدم آرامش میده. وظیفه ی منِ زنِ مسلمان اینه که این آرامش و نشاط رو تزریق کنم بین اعضای خانوادم و دوستانم، همسایگانم، کسانی که باهاشون ارتباط دارم. 🎀اگر این ایمان ما، این توصیه به صبر ما این امید روزهای خوبی که ان شاء الله قراره بیاد نباشه پس فرق ما به عنوان زن مسلمان با یک زنی که به هیچ دینی هیچ اعتقادی نداره در چی میتونه باشه؟ ⁉️ ❌هیچ فرقی نداریم ما با هم. اگر قرار باشه این اعتقادات ما روزی دست مارو نگیره تو اوج مشکلات ما پس ما هیچ فرقی نداریم و ایمان ما لقلقه زبان ماست. آروم باشیم. مطمئن باشیم اگر قرار هست بمونیم ؛ خودمون و عزیزانمون، خدا نگهدار ماست در هر شرایطی و در بدترین و بحرانی ترین شرایط نسبت به الان. و اگر قرار بر رفتن هست ما میتونیم با یک زمین خوردن ساده هم از دنیا بریم. یکی از همسایگان قدیمی ما میگفت مادرشوهر من تو حیاطش 2 تا دونه پله داره. از پله افتاد و مرد. و ما هممون تعجب میکردیم که این دوتا پله میتونه عامل مرگ ما باشه 🎀ما بحث کرونا رو انقدر این مسائل روحی و اضطراب های روحی این روزها رو برای خودمون پررنگ کردیم که عملا پرخاش گر تر شدیم. به جای اینکه تو اوج مشکلات آروم باشیم. بدونیم که سکان کِشتیمون دست ناخدایی هستش که خالق کل دنیاست.🚢🛳️ مهربونترین و دلسوزترین کس ماست. خیالمون راحت باشه و کنار این تفکر، آرامش و توصیه به صبر رو داشته باشیم. ان شاء الله روزهای خوب میاد. ان شاء الله خدا خودش زمینه هایی رو فراهم میکنه که یا این بیماری از بین بره یا روند نزولی پیداکنه.🤲🤲🤲 🎀ببینید در هر حال الان وظیفه ی ما اشاعه ی صبر کردن و امید داشتنه. زنی که این وظیفه رو خوب انجام نده؛پرخاشگرتر میشه. پرخاش رو تو خانواده ی خودش و بین عزیزان خودش گسترش میده... رواج میده... و این یک سمه. پرخاش کردن، استرس داشتن همه ی این ها باعث میشه که سیستم ایمنی بدن ما ضعیفتر بشه. ترسیدن و استرس داشتن یعنی اینکه من دلگرم نیستم به وجود خدای خودم. پس دلگرم باشیم به وجود خدا و صبر رو به هم منتقل کنیم. نشاط رو به هم منتقل کنیم. 🌺استاد خانم مهرفرزی(مدرس و مشاور حوزه ی خانواده)🍃 《کانال مهارت های زندگی》👇 https://eitaa.com/joinchat/3427926198C9e95907bae ✨ ادامه دارد.(3)