نه دعبلم نه فرزدق که شاعرت باشم که شاعرت شده مقبول خاطرت باشم نه آهوام نه کبوتر که ضامنم باشی و یا پرنده ی صحن مجاورت باشم نه آن دلی که به معنا رسم، نه آن چشمی که مثل آینه حیران ظاهرت باشم ولی ز لطف مرا هم گدای خویش بخوان که با تو صاحب دنیا و آخرت باشم همیشه سفره ی مهمان نوازی ات باز است اجازه می دهی ام گاه زائرت باشم؟ اجازه می دهی ام گاه از تو بنویسم؟ به عمر چند غزل -آه- شاعرت باشم #شرافت ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @ostadmojahedi ┗━━━🍂━