محمدجواد نظافت
🌺 ۵۰ خصلت از خصوصیات اخلاقی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) ✔️بی‌شک تأسی به سيره و سنت آن حضرت براساس آيه‌‌کريمه «و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده، راهگشای مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود. ۱- هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت. ۲- در راه رفتن قدم‌ها را بر زمين نمی‌کشيد. ۳- نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴- هرکه را می‌ديد مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵- وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی‌کشيد. ۶- با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷- هرگاه به کسی می‌نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. ۸- هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خيره نگاه نمی‌کرد. ۹- چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰- سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. ۱۱- هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد. ۱۲- چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و رو به او می‌نشست. ۱۳- با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی‌خاست. ۱۴- در مجلسی نمی‌نشست و برنمی‌خاست مگر با ياد خدا. ۱۵- هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزديک درب می‌نشست نه در صدر آن. ۱۶- در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. ۱۷- هرگز در حضور مردم تکيه نمی‌زد. ۱۸- اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹- اگر در محضر او چيزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود ناديده می‌گرفت. ۲۰- اگر از کسی خطايی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد. ۲۱- کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد. ۲۲- هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد. ۲۳- هرگز سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴- پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵- چون سخن ناصواب از کسی، می‌شنيد. نمی‌فرمود: «چرا فلانی چنين گفت» بلکه می‌فرمود: «بعضی مردم را چه می‌شود که چنين می‌گويند؟» ۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد. ۲۷- دعوت بندگان و غلامان را می‌پذيرفت. ۲۸- هديه را قبول می‌کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. ۲۹- بيش از همه صله رحم به جا می‌آورد. ۳۰- به خويشاوندان خود احسان می‌کرد بی آنکه آنان را بر ديگران برتری دهد. ۳۱- کار نيک را تحسين و تشويق می‌فرمود و کار بد را تقبيح می‌نمود و از آن نهی می‌کرد. ۳۲- آنچه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غايبان برسانند. ۳۳- هرکه عذر می‌آورد عذر او را قبول می‌کرد. ۳۴- هرگز کسی را حقير نمی‌شمرد. ۳۵- هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب‌های بد نخواند. ۳۶- هرگز کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷- هرگز عيب مردم را جستجو نمی‌کرد. ۳۸- از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹- هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسيار مدح آنان نمی‌گفت. ۴۰- بر جسارت ديگران صبر می‌فرمود و بدی را به نيکی جزا می‌داد. ۴۱- از بيماران عيادت می‌کرد اگرچه دور افتاده‌ترين نقطه مدينه بود. ۴۲- سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره جويای حال آنان می‌شد. ۴۳- اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا می‌زد. ۴۴- با اصحابش در کارها بسيار مشورت می‌کرد و بر آن تاکيد می‌فرمود. ۴۵- در جمع يارانش دايره وار می‌نشست و اگر غريبه‌ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶- ميان يارانش اُنس و اُلفت برقرار می‌کرد. ۴۷- وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸- هرگاه چيزی به فقير می‌بخشيد به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. ۴۹- اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد. ۵۰- اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می‌کرد نمازش را کوتاه می‌کرد. کانال استاد محمدجواد نظافت 👇 🆔 @ostadnezafat
2.5هزار مشاهده