3️⃣ در باب ضرورت اینگونه تربیت در عصر حاضر باید بگوییم: انتظار و ایستادگی انسان در عصر غیبت، مسئله ای ساده و عادی نیست بلکه خود از جنس کارها و فعالیت‌های حماسی و جهادی است. همچنین آماده شدن و زمینه سازی اجتماع برای ظهور نیز جز با روحیه حماسی امری غیر ممکن است. ظهور موعود بزرگ‌ترین حماسه تاریخ بشر است و منتظران ظهور و زمینه سازان آن حماسه سازان تاریخ‌اند. حماسه ای که بر نفی وضع موجود حاکم بر جهان و عدم انقیاد و سازش در برابر ظالمان و همدردی و همدلی با مظلومان استوار است. به راستی کسی که فقط در قالب و مدل مدنظر خودش بدون توجه به اطرافش رشد میکند میتواند چنین دغدغه بزرگی در خود بپروارند؟! چنین تربیتی بر دوری از انزوا و گوشه گیری تاکید دارد و حضور موثر در روابط و مناسبات اجتماعی و تقابل حق و باطل و اصلاح طلبی را در بر پایه قرار داده است. در این راستا به تشکل حق و جمع گرایی و ایجاد صفوف واحد در مصاف با جبهه باطل، حرکت بر مقتضیات زمان و نو به نو کردن راهبردها و برنامه ها، پرهیز از کهنه گرایی، پاسخ به شبهات و حیرت افکنی ها و بر عمومی ساختن فرهنگ مهدویت کوشش دارند و بنا بوده با تشکیل حکومت و نظام سیاسی زمینه سازی را تمام کنند. بنابراین صدر و ساقه آموزه مهدویت با حماسه و مجاهدت، صلابت و شور گره خورده است. پس هم انتظار، هم زمینه سازی ظهور و هم آمادگی برای درک حضور باید بر اساس الگوی حماسه و حماسه سازی شکل گیرد. از این رو نظام تربیت مهدوی به حماسه سازی معطوف میشود یعنی باید در تربیت، الگویی مبتنی بر آمادگی روحی معرفتی و رفتاری برای حماسه سازی و یاری رسانی به موعود منتظر به کار گرفته شود و روشن است که این حماسه‌سازی و یاری رسانی تنها محدود به زمان ظهور نیست بلکه دوران غیبت را نیز شامل میشود. از این رو الگوی تربیت مهدوی را میتوان تربیت حماسی نامید چرا که شرط اساسی در حماسه سازی تربیت حماسیِ حماسه سازان آینده است. بنابراین باید در تربیت منتظران و زمینه سازان ظهور عناصر مشترک و کلیدی حماسه سازی را تقویت کرد و توسعه داد تا زمينه‌ی حماسه‌ی ظهور ایجاد شود. از جمله دلایل بر این مدعا - که تربیت حماسی الگوی جامع تربیت مهدوی است - این است که همه حماسه های بزرگ و به خصوص حماسه های دینی بر دوش انسان های تربیت شده ای بوده است که از ویژگی‌های حماسی برخوردار بوده اند چنان که قرآن کریم می فرماید و کاین من نبی قاتل معه ريون كثير فما وهنوا لمَا أَصَابَهُمْ في سبيل اللهِ وَمَا ضعُفُوا وما استكانوا والله يحب الصابرین (۱۴۶ آل عمران) و چه بسیار پیامبرانی که همراه او توده های انبوه، کارزار کردند؛ و در برابر آن چه در راه خدا بدیشان رسید، سستی نورزیدند و ناتوان نشدند و تسلیم دشمن نگردیده اند، و خداوند شکیبایان را دوست دارد. با مطالعه تاریخ صدر اسلام، شخصیت هایی چون حمزه سیدالشهدا و مالک اشتر را می بینیم که مصداق این آیه شریفه اند و از همه برجسته تر حماسه سازان حسینی در نهضت عاشورا هستند. استاد مطهری معتقد است: شخصیت حسین (علیه السلام) و تاریخچه حسين (علیه السلام) حماسی بود؛ یعنی در روح ها غیرت مردانگی (و) آزادگی بخشید و بردگی و ترس را از میان برد و خون ها را به جوش آورد. به این نحو که حماسه اسلام را احیا کرد، به روح ها شخصیت، حریت، غیرت و آزادگی ایده آل داد و خون ها را به جوش آورد؛ رخوت را از بدن ها گرفت و روح ها را به حرکت در آورد. از آن جا که بیشترین شباهت یاوران امام مهدی (ارواحنا فداه) به یاران امام حسین (علیه السلام) یا به بیانی دیگر، شباهت میان حماسه حسینی و حماسه مهدوی شعار مشترك یا لثارات الحسین است، از این رو ویژگی هایی که در روایات برای منتظران واقعی و زمینه سازان ظهور و یاوران حضرت حجت ذکر شده همگی نشانه های یک انسان حماسی و مجاهد است. #تبلیغ_دانش_آموزی