🕌 زيارت كربلا ⏳باري... آن روزها و سال ها گذشت. روزهايي بود كه تنها يك بيابان بود و هيچ آبادي و ساكناني نداشت. البته در اطراف آنجا قبايلي كوچك با فاصله هاي مختلف زندگي مي كردند، مثل قبيله بني اسد كه براي دفن اجساد شهدا هم آمده بودند و به امام سجاد كمك كردند، ولي كربلا دشت خالي بود. 🏴 در چهلمين روز شهادت (عليه السلام) كه به آن مي گوييم، دو نفر از شيعيان معروف به نام جابر بن عبدالله و عطيّه براي زيارت قبر امام حسين (عليه السلام) آمدند. آن دو، اوّلين زائران قبر سيدالشّهدا بودند. بنا به نقلي اهل بيت امام حسين (عليه السلام) هنگام برگشت از شام به مدينه، از همين مسير عبور كردند و به كربلا آمدند تا قبر سيدالشهدا و ديگر عزيزان را زيارت كنند و در همين سفر بود كه با جابر و عطيّه برخورد كردند. 🩸حادثه اي كه در كربلا رخ داد و به شهادت امام و يارانش انجاميد، از يك سو براي خاندان پيامبر يك افتخار بود كه در راه مبارزه با ظلم و دفاع از حق، آن حماسه را آفريدند و شهيد دادند ولي زير بار زور نرفتند. 🔥از سويي هم براي بني اميّه مايه ننگ بود كه به خاطر رياست و حكومت، دست به چنان كشتار بي رحمانه و بي سابقه زدند و عزيزترين انسان ها و خالص ترين بندگان خدا را قتل عام كردند و با اين كه ادّعا مي كردند در دين حضرت محمّدند، ولي فرزندان پيامبر را كشتند. 🕌 از آن پس، بني اميّه مي كوشيدند تا اين حادثه رسواگر از يادها برود و كسي از شهداي عاشورا ياد نكند و به زيارت قبرشان نرود. امامان شيعه هم پيروان خود را تشويق مي كردند كه براي اداي احترام به آن شهيدان راه خدا و اظهار محبّت و دوستي نسبت به آنان و براي زنده نگه داشتن ياد و خاطره آنان، به زيارت كربلا بروند و براي آن شهيد عزاداري و گريه و نوحه كنند و زيارت قبر امام حسين (عليه السلام) را در آن شرايط خفقان بار و خطرناك، يكي از بافضليت ترين كارها مي دانستند، چون چنان زيارتي اعلام همبستگي با راه شهيدان بود و زائري كه به زيارت سيدالشهدا مي رفت و مي رود، معناي كارش اين است كه ما طرفدار اين جبهه و گروهيم و از جهادشان طرفداري مي كنيم و با دشمنانشان مخالفيم و از جنايتشان بيزاريم، يعني همان «تولّي» و «تبرّي» كه از وظايف ديني هر مسلمان و از فروع دين است. ⚜ امام صادق (عليه السلام) فرمود: ▪️«هر كس ادّعا دارد كه شيعه ماست، ولي به زيارت كربلا نرود، ادّعاي او ثابت نمي شود». ❤️ عشق زيارت ⚔ به هر حال، رفتن به زيارت كربلا كه خطر هم داشت، ثابت مي كرد كه زائر به اين خاندان و به راهشان عقيده دارد و طرفدار آنان است و زيارت، نوعي عهد بستن با شهدا بود كه هدف و راهشان را فراموش نكند. اين حسّ و حالت نسبت به كربلاي حسيني هميشه بوده است. ⛏ در زمان متوكّل عباسي، خليفه اي كه به شدّت با خاندان پيامبر و شيعيان مخالف بود، چون تجمّع شيعه را بر گرد مزار سالار شهيدان امام حسين (عليه السلام) در كربلا مي ديد و از قيام هواداران اهل بيت مي ترسيد، بارها دستور داد تا قبر امام حسين (عليه السلام) را خراب كنند و مردم را پراكنده سازند و به كسي اجازه رفتن به زيارت كربلا ندهند، ولي پس از گذشت مدّتي، دوباره علاقه مندان با شور و حالي خاص، مرقد امام را بازسازي مي كردند و به زيارت مي رفتند و دوباره آنجا محلّ رفت و آمد شيعه مي شد و آباد مي گشت. اين ها همه به سفارش امامان بود و زائران به ثواب الهي مي رسيدند. 🦋 شايد شنيده باشي كه در طول تاريخ، خيلي ها عشق به زيارت كربلا داشتند . سال ها در اين آرزو بودند. وقتي هم شرايط فراهم مي شد، همه گونه سختي را تحمّل مي كردند و حتّي گاهي جان خود را فدا مي كردند. 🌷 در كشور ما يكي از آرزوهاي رزمندگان و شهدا در سال هاي دفاع مقدس اين بود كه با پيروزي به زيارت كربلا بروند. ✊🏻 شعار مي دادند: «كربلا كربلا، ما داريم مي آييم». ✍🏻 بعضي هم پشت پيراهن هاي خود مي نوشتند: « مسافر كربلا». اصلاً شوق كربلا شوري در دل رزمندگان ايجاد مي كرد. قدر خودت را بدان كه چنين فرصت و توفيقي برايت پيش آمده است. 🎒 در قديم رسم بود كسي كه مي خواست به زيارت كربلا برود، چون اين سفر چند ماه طول مي كشيد، خيلي خاطره اي و با شور و احساسات بود. مردم، زائر كربلا را بدرقه مي كردند و چون بر‌ مي گشت، طيّ مراسمي استقبال انجام مي گرفت و در اين مراسم، كسي با نواي سوزناكي شعرهايي مي خواند كه به آن «چاووش خواني» مي گفتند. ✋🏻 وقتي برمي گشتند، به آنان «كربلايي» مي گفتند و مورد احترام بودند. كربلا رفته ها هم سعي مي كردند حرمت اين لقب و عنوان را حفظ كنند و كار ناپسند و گناه نكنند. آنان هميشه از خاطرات سفر كربلا براي ديگران مي گفتند و شوق آنان را براي زيارت مي افزودند. 📗 ‌‌زائر كربلا، جواد محدثي 📱ڪـانـال ݐـرٺـو اشـراق 🔰 به ما بپیوندید... 🆔 eitaa.com/partoweshraq 🆔 splus.ir/partoweshraq