هدایت شده از ماهبندان | محمدرضا شهبازی
سلام به پاورقی، علیک سلام به مردم
«سلام به پاورقی» رزق لایحتسبی بود که خدا توی سفره ما گذاشت. یا اگر بخوام دقیق‌تر بگم، ما را برد و نشوند سر سفره مردم.
من -و گروه پاورقی- حتما خیلی باید خوشبخت باشیم که وقتی از مردم می‌خوایم دوربین گوشی را روشن کنند و از خودشون فیلم بگیرن و به مناسبت رسیدن برنامه به قسمت چهارصد، برامون بفرستن، نتیجه انقدر شگفت‌انگیز باشه.
نه! منظورم اصلا تعداد بالای فیلم‌های ارسالی که باعث شده تیتراژ پایانی هر قسمت رو بهش اختصاص بدیم و باز وقت کم بیاریم، نیست. تعداد مخاطبها قبلا هم شگفت‌زده‌مون کرده بود. از بازخوردهای حضوری در کوچه و خیابون و نتایج نظرسنجی صدا و سیما بگیر تا همیشه جزو چندتای اول بودن بازدیدهای تلوبیون و واکنش‌های فجازی به برنامه و البته تعداد صوتهای ارسالی به برنامه از طریق کانال‌ها و سامانه 162 و... نشون می‌داد شکر خدا برنامه خوب داره دیده میشه. اما اینبار بخاطر چیز دیگه‌ای شگفت‌زده شدیم. چیزی نه از جنس عدد.
ما برای چه کسی داریم پاورقی می‌سازیم؟ کیا ما رو می‌بینن؟ توی کجاها تماشامون میکنن؟ چه سن و تیپ و شغل و پوشش و لهجه‌ای دارن؟ «چسبندگی» مخاطب به رسانه که یکی از مفاهیم مهم در این حوزه‌س، درباره برنامه ما و مخاطبامون چطوره؟ حالا که داریم به قسمت پونصد نزدیک می‌شیم چقدر مخاطبای ما شبیه اون چیزی که رسانه‌ها تصویر میکنن، از یک قشر و طبقه محدود و خاص‌ن؟
در این دو سال روزی نبوده که به این سوال‌ها فکر نکنم و حالا با دیدن اینهمه سلام به پاورقی می‌تونم برای سوال‌های بالا جواب‌هایی داشته باشم که خودم رو هم شگفت‌زده می‌کنه.
جواب‌هایی که ثابت می‌کنه تصویری که رسانه‌ها از پاورقی ساخته بودن و حتی بعضی جاها ما رو هم به اشتباه انداخته بود چقدر با واقعیت تفاوت داره. ثابت می‌کنه چقدر مخاطبای ما متنوع و متکثرن. چقدر با شغل‌ها، سطح درآمدها، پوشش‌ها، شهرها، طبقه اجتماعی‌ها و ادبیات‌های مختلف می‌شینن پای پاورقی.
می‌تونم در توضیح این تنوع و تکثر بگم که مثلا از شهری تا روستایی، از داخل تا خارج کشور، از چادری تا مانتویی، از محجبه تا کم‌حجاب و حتی بدحجاب‌هایی که نمی‌تونیم پخششون کنیم! از کارگر و کشاورز و دامدار تا پزشک و تاجر و... جزو اینایی هستن که سلام به پاورقی فرستادن اما فکر می‌کنم همین تقسیم‌بندی‌ها هم خودش محدود کردن و تقلیل دادن این تکثره.
سلام به پاورقی لااقل به خود ما ثابت کرد که «مردم» ما رو می‌بینن. مردم نه به معنی همه مردم از نظر تعداد بلکه به معنی مردم با همه تنوع و تکثر و سلیقه و گرایشی که دارن.
پس سلام به پاورقی، علیک سلام به مردم!
ماهبندان | محمدرضا شهبازی @mahbandan