23 جولای (۲مرداد) 20 سال پیش در چنین روزی پل تاریخی موستار بازسازی شد. این پل بیش از 500 سال پیش در عهد خلافت عثمانی ساخته شده بود و از سازه‌های قوسی مشهور جهان در زمان خودش بوده است. این پل در اروپا نمادی برای مسلمانان بوده و بیش از 400 سال مستحکم باقی مانده تا اینکه در جنگ بوسنی در سال 1993 توسط کروات‌ها با گلوله‌های مکرر توپ تخریب می‌شود. تخریب این پل بیشتر از اینکه یک اقدام نظامی باشد یک اقدام روانی بود تا روحیۀ مسلمانان بوسنی تخریب شود. سال2004 در چنین روزی، برخی از کشورها و مجامع بین‌المللی دل‌شان به حال پل می‌سوزد و با حمایت مالی چندمیلیون یورویی این پل را احیاء می‌کنند؛ شاید که نه،حتما اگر همین کشورها و مجامع بین‌المللی می‌خواستند می‌توانستند سال1993 مانع تخریب این پل بشوند و دل‌شان به حال مسلمانان و زنان و کودکان بی‌گناه بوشنیاک(مسلمانان بوسنی) بسوزد ولی ترجیح دادند فقط دل‌شان به حال پل بسوزد. 6جولای یعنی 17 روز پیش، ما که یک گروه بیست و چند نفره از ایران بودیم، این پل تاریخی را مزین به پرچم قلب تپندۀ اسلام یعنی فلسطین کردیم. ✍اینجا حکایت آن روز را نوشتم که این خبر مثل توپ در دنیا صدا کرد و الحمدلله خبرش به صهیونیست‌های منطقه هم رسید و حتی برخی چهره‌های بوسنی هم حمایت کردند که ظاهرا صهیونیست‌ها از خجالت‌شان در فضای مجازی درآمدند. جالب که اکثر خبرگزاری‌های داخل ایران،‌ متوجه ایرانی بودن این حرکت نشده بودند که خب از جهتی هم خوب شد چون اثر رسانه‌ای بیشتری در منطقه داشت ولی از جهت دیگرش سطح پایین پوشش رسانه‌های داخلی را هم نشان می‌دهد. #بوسنی حمید اسماعیل‌زاده @pavaraqiha