♨️تنش‌زدایی ایران-عربستان از نگاه کشورهای کوچک شورای همکاری خلیج فارس 🔻یک سال پیش، ایران و عربستان در توافقی که پس از دو سال مذاکره به میزبانی عراق و عمان، در چین امضا شد، روابط دیپلماتیک خود را از سر گرفتند. 🔻این توافق، فعال‌سازی مجدد توافقنامه‌های همکاری و امنیتی در سال‌های ۱۳۷۸/ ۱۹۹۸ و ۱۳۸۰/ ۲۰۰۱ را که در ادوار قبلی تنش‌زدایی بین ریاض و تهران به دست آمده بود، را در بر می‌گیرد. 🔻هم ایران و هم عربستان گام‌هایی در راستای این پیشرفت دیپلماتیک برداشته‌اند؛ بازگشایی سفارتخانه‌ها و بازگشت سفرا انجام شده و گفتگوهای دوجانبه مثمر ثمر ادامه یافته است. 🔻پیامدهای جنگ اسرائیل علیه غزه، این تنش‌زدایی را از مسیر خود خارج نکرده و این موضوع نشان‌دهندهٔ منافع مشترک ریاض و تهران در مدیریت تنش‌ها از مسیر دیپلماسی است. 🔻پنج کشور کوچک‌تر عضو شورای همکاری خلیج فارس (بحرین، کویت، عمان، قطر و امارات) احتمالاً بیش از دیگران ذی‌نفع آیندهٔ روابط تهران و ریاض هستند. 🔻کاهش تنش‌ها میان ایران و عربستان، دیگر اعضای شورای همکاری خلیج فارس را در موقعیت امن‌تری قرار داده است؛ زیرا هرگونه نزاع بین این دو قدرت منطقه‌ای، ناگزیر کشورهای کوچک‌تر را که به ناچار باید طرف عربستان را بگیرند، درگیر می‌کند؛ و بنابراین در تیررس جمهوری اسلامی قرار می‌گیرند. 🔻به گفته دکتر استیون رایت، دانشیار روابط بین‌الملل در دانشگاه حمد بن خلیفه، اگرچه توافق ایران و عربستان لفاظی‌های خصمانه را کاهش داده است، اما برخی مقامات در برخی از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس هستند که «درباره اقدامات ایران که کشتیرانی بین‌المللی را تهدید می‌کند، و خطرات ثبات اقتصادی منطقه را افزایش می‌دهد، نگرانند». 🔻هنوز زود است که این تنش‌زدایی را تسکینی برای اصطکاکات فرقه‌ای در درازمدت بدانیم. فرقه‌گرایی ذاتاً درپی تحولات سیاسی منطقه‌ای و جهانی بزرگ‌تر، دچار افت و خیز می‌شود. هر سرمایه‌ای هنوز باید «کارآفرینان هویتی» فرقه‌ای را مهار کند. 🔻دستیابی به آشتی فرقه‌ای پایدار نیازمند تلاش‌های پیوسته برای اعتمادسازی، ترویج حکومت فراگیر و رسیدگی به نارضایتی‌هایی است که برای چندین دهه به این دو قطبی دامن زده‌اند. 🌐 Amwaj.media 🔹مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies