🔹تبیین موضوع نشست علمی: استنتاج از طریق بهترین تبیین (inference from the best explanation) روشی استدلالی است که اخیراً در میان برخی از اندیشمندان غربی رواج پیدا کرده است. بر اساس این قاعده، در صورتی که طیفی از فرضیه های رقیب وجود داشته باشند و همه آنها مجموعه ای از پدیده ها را تا حدودی بتوانند تبیین کنند، باید صدق فرضیه ای را استنتاج کنیم که بهترین تبیین را درباره آن پدیده ها در اختیار ما میگذارد، حتی اگر نسبت به آن فرضیه به یقین و یا اطمینان نرسیده باشیم. 🔹آیا می توان چنین سبکی از استدلال را پذیرفت؟ آیا این شیوه استدلال منجر به نسبیت معرفتی نمی شود؟ آیا فقهاء ما و بخصوص مرحوم شیخ انصاری از چنین سبکی استفاده نموده اند؟ در صورت بدیع و بی سابقه بودن این روش در میان فقهاء، آیا توصیه به اتخاذ چنین روشی در استدلال فقهی روا می باشد؟ این نشست قرار است گام اولی باشد برای رسیدن به پاسخ سؤالات فوق.