🔸 قرآن کتاب عجیبی است. هم برای دردهای وجودی بشریت نسخه دارد، هم مرهم برای تنهایی آدم‌هاست؛ گفته بود: اگر مشرق و مغرب عالم از وجود مردم خالی شود، تا وقتی قرآن با من است، هراسی به دل ندارم. (سیدالساجدین، سلام الله علیه) قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا(سوره جن/۱) (ای رسول ما) بگو: مرا وحی رسیده که گروهی از جنّیان (آیات قرآن را هنگام قرائت من) استماع کرده‌اند و پس از شنیدن گفته‌اند که ما از قرآن آیات عجیبی شنیدیم. ۱_در حديث مى‌خوانيم: هر كس با قرآن همنشين شود از جهتى هدايت و كمال رشد مى‌كند و از جهتى جهالت و ضلالت او برطرف مى‌شود.مَا جَالَسَ هذَا الْقُرْآنَ أَحَدٌ إِلاَّ قَامَ عَنْهُ بِزِیَادَة أَوْ نُقْصَان: زِیَادَة فِی هُدىً، أَوْ نُقْصَان مِنْ عَمىً. ۲_گوش دادن به تلاوت قرآن، در وجود انسان تاثيرگذار است. اسْتَمَعَ‌ ... فَقالُوا ... قُرْآناً عَجَباً ۳_وسيله رشد داشتن كافى نيست، رشد كردن مهم است. «قُرْآناً عَجَباً يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ» @pnuash