بنام خدا #شعر #دخترم با تو سخن میگویم گوش کن ، با تو سخن میگویم زندگی در نگهم گلزاریست و تو با قامت چون نیلوفر شاخه پر گل این گلزاری من در اندام تو یک خرمن گل میبینم گل گیسو ، گل لب ها ، گل لبخند شباب من به چشمان تو گلهای فراوان دیدم گل عفّت ، گل صد رنگ امید گل فردای بزرگ گل فردای سپید میخرامی و تو را مینگرم چشم تو آینه روشن دنیای من است تو همان خرد نهالی که چنین بالیدی راست چون شاخه سر سبز ، برومند شدی همچو پُر غنچه درختی ، همه لبخند شدی دیده بگشای و در اندیشه گل چینان باش همه گلچین، گل امروزند همه هستی سوزند کَس به فردای گل باغ نمی اندیشد آنکه گِرد همه گلها به هوس میچرخد #بلبل_عاشق_نیست بلکه گلچینِ سیه کرداری است که سراسیمه دوَد در پی گلهای لطیف تا یکی لحظه به چنگ آرد و ریزد بر خاک دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک تو گل شادابی به ره باد مرو غافل از باد مشو ای گل صد پر من #با_تو_در_پرده_سخن_میگویم گل ، چو پژمرده شود ، جای ندارد در باغ گل پژمرده نخندد بر شاخ کَس نگیرد زگل مرده سراغ دخترم ، #با_تو_سخن_میگویم عشق دیدار تو بر گردن من زنجیری است و تو چون قطعه الماس درشتی کمیاب گردن آویز ، بر این زنجیری تا نگهبان تو باشم ز #حرامی در شب بر خود از درد بپیچم همه روز دیده از خواب بپوشم همه شام دخترم ، گوهر من تو که تک گوهر دنیای منی ، #دل_به_لبخند_حرامی_مسپار #دزد_را_دوست_مخوان چشم امید بر ابلیس مدار دیو خویان پلیدی ، که سلیمان رُویند ، #همه_گوهر_شکنند دیو ، کی ارزش گوهر داند نه خردمند بود ، آنکه اهریمن را ، از سر جهل ، سُلیمان خواند دخترم ، ای همه هستی من تو چراغی ، تو چراغ همه شبهای منی تو گلی ، دسته گلی ، صد رنگی تو یکی گوهر تابنده ی بی مانندی خویش را خوار مَبین آری ای دخترکم ای سراپا الماس #از_حرامی_بهراس قیمت خود مشکن #قدر_خود_را_بشناس ( قدر خود را بشناس ... ) شاعر ؛ مهدی سهیلی 🍃🍂🍃🍂🍃