بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ﻭ ﺑﻨﺪﻩی ﻣﺎ ﺍﻳّﻮﺏ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﺍ ﺩﺍﺩ: [ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ!] ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻓﻜﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ! ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ [ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻴﻢ:] ﭘﺎی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺰﻥ [ﺗﺎ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﭘﺎی ﺗﻮ ﭼﺸﻤﻪ ﺍی ﺟﺎﺭی ﻛﻨﻴﻢ] ﺍﻳﻦ ﭼﺸﻤﻪی ﺁبی ﺧﻨﮏ ﺑﺮﺍی ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻭ ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ ﺍﺳﺖ تفسیر: چنانکه در روایات آمده است: حضرت ایوب دارای اموال و فرزندان و امکانات بسیار بود و همواره خدا را سپاس می‌گفت شیطان به خداوند عرضه داشت که اگر ایوب را شاکر می‌بینی به خاطر نعمت فراوانی است که به او داده‌ای، اگر این نعمت ها از او گرفته شود او بنده‌ی شکرگزا ی نخواهد بود خداوند به شیطان اجازه داد بر دنیای ایوب مسلط شود او ابتدا اموال و گوسفندان و زراعت‌های ایوب را دچار آفت و بلا کرد اما تاثیری در ایوب نگذاشت سپس بر بدن ایوب سلطه یافت و او چنان بیمار شد که از شدت درد و رنجوری اسیر بستر گردید اما با این حال از مقام شکر او چیزی کم نشد چون ایوب از این امتحان سخت الهی به خوبی پیروز برآمد، خداوند دوباره نعمتهای خود را به او بازگرداند و سلامت جسمش را بازیافت _ در این سوره، داستان دو پیامبر الهی مطرح شده است: یکی حضرت سلیمان که بالاترین قدرت و امکانات را داشت دیگری حضرت ایوب که سخت ترین تلخی‌ها را چشید قرآن هر دو پیامبر را با عبارت نعم‌العبد ستایش می‌کند زیرا رفاه و رنج، نتوانست آنها را از مدار بندگی خدا خارج سازد محسن قراءتی ترجمه و تفسیر کریم - صفحه ۴۵۵ آیات ۴١ و ۴٢