: سیماى لقمان حكیم در تفسیر المیزان بحثى درباره‌ى جناب لقمان آمده است كه بخشى از آن را نقل مى‌كنیم : پیامبر اكرم صلى‌الله‌علیه‌وآله فرمودند : لقمان، پیامبر نبود، ولى بنده‌اى بود كه بسیار فكر مى‌كرد و به خداوند ایمان واقعى داشت. خدا را دوست داشت و خداوند نیز او را دوست مى‌داشت و به او حكمت عطا كرد. امام صادق علیه‌السلام مى‌فرمایند : لقمان، حكمت را به خاطر مال و جمال و فامیل دریافت نكرده بود؛ بلكه او مردى پرهیزكار، تیزبین، باحیا و دلسوز بود. اگر دو نفر با هم درگیر مى‌شدند و خصومتى پیدا مى‌كردند، میان آنها آشتى برقرار مى‌كرد. لقمان با دانشمندان زیاد مى‌نشست. او با هواى نفس خود مبارزه مى‌كرد و .. او داراى عمرى طولانى، معاصر حضرت داود و از بستگان حضرت ایّوب بود. او میان حكیم شدن یا حاكم شدن مخیّر شد و حكمت را انتخاب كرد. از لقمان پرسیدند : چگونه به این مقام رسیدى؟ گفت: «به خاطر امانت دارى، صداقت و سكوت درباره‌ى آنچه به من مربوط نبود». امام صادق علیه‌السلام فرمودند : «لقمان نسبت به رهبر آسمانىِ زمان خود معرفت داشت». گرچه خداوند به او كتاب آسمانى نداد، ولى همتاى آن یعنى حكمت را به او آموخت. روزى مولاى لقمان از او خواست تا بهترین عضو گوسفند را برایش بیاورد. لقمان زبان گوسفند را آورد. روز دیگر گفت : بدترین عضو آن را بیاور. لقمان باز هم زبان گوسفند را آورد. چون مولایش دلیل این كار را پرسید، لقمان گفت : اگر زبان در راه حقّ حركت كند و سخن بگوید، بهترین عضو بدن است وگرنه بدترین عضو خواهد بود. در عظمت لقمان همین بس كه خدا و رسول او و امامان معصوم علیهم السلام پندهاى او را دوست داشتند. j๑ïท➺eitaa.com/qafodin🌱