🔰مؤمن آفرینی و مؤمن زیستی «مومن آفرینی» در جامعه شیعه‌ی زمان ائمه بود و امروز نیست. «مومن زیستی» در جامعه صدر اسلام بود و امروز نیست. 🔶آنها مومن زیست می‌کردند و مومن می‌مردند و مومن می‌آفریدند. بعد از آنکه امام سجاد علیه السلام به امامت منصوب شد - یعنی بعد از واقعه کربلا - مومنان همه رفتند، مومنین همه لنگ شدند، همه مردد شدند، با اینکه اعتقادشان را هم از دست نداده بودند. تعبیر روایت این است: «ارتدّ الناس»(بحارالانوار، ج46،ص144) 🔹مردم بعد از واقعه کربلا مرتد شدند. یعنی از خدا برگشتند؟ کسی از خدا برنگشت. یعنی پیغمبر صلی الله علیه و آله را انکار کردند؟ کسی پیغمبر را انکار نمی‌کرد. یعنی از امامت و ولایت علی بن ابی‌طالب علیه السلام صرف نظر کردند؟ ابدا. به حسب اعتقاد،‌ مثل جنابعالی و من، به خلافت و ولایت امیرالمومنین اعتقاد داشتند. همان‌هایی که در مدینه بودند، همان‌هایی که دور و بر امام سجاد بودند، همه به امامت امیرالمومنین و امامت حسین بن علی اعتقاد داشتند. مدینه مرکز شیعه بود. اما در عین حال یحیی‌بن امّ الطویل(از یاران خاص امام سجاد) - آن جوان فداکار، آن مرد شیعه‌ی راستین، آن مبارز بزرگ - روایت معروفی است که می‌آمد در مسجد مدینه می‌ایستاد و رو می‌کرد به همین شیعه‌های از قماش ما، می‌گفت: «کفرنا بکم و بدا بیننا و بینکم العداوه و البغضاء ابداً حتی تومنوا بالله وحده» (سوره ممتحنه، بخشی از آیه 4). 🔸او به شیعیان زمان، به دوستان علی‌بن‌ابی‌طالب به حسب ادعا، حرفی را می‌زد که هزاران سال قبل ابراهیم خلیل‌الله علیه‌السلام آن حرف را به بت‌پرستان و طاغوت‌پرستان زمان زده بود. می‌گفت ما به شما کافر شدیم، میان ما و شما رابطه دوستی بریده شد و مناسبات دشمنی و بغض و کینه پدید آمد. می‌گفت صف ما سه نفر - سه نفر بودند: «الا ثلاثه» - به رهبری امام چهارم، امام سجاد علیه‌السلام از صف شما شیعه‌نماها جدا شد. تا کی؟ «حتی تومنوا بالله وحده»؛ تا آن وقتی که به خدای یکتا ایمان بیاورید. 🔹کسی نگفت: «ای یحیی بن ام الطویل! ما که به خدا ایمان داریم». می‌فهمیدند او چه می‌گوید. بعد در همین روایت دارد: «ثمّ إن الناس لحقوا و کثروا»؛ اینها تولید مثل کردند. شیعیان اطراف امام سجاد علیه‌السلام گرد آمدند، زیاد شدند، روز به روز تکثیر مثل کردند تا اجتماعی را به وجود آوردند که صدها نفر بود، هزارها نفر بود؛ در کوفه و در مدینه و در باخمراء و در بصره و در مراکش و در سایر مناطق شیعه‌نشین، با دشمنان شیعه جنگیدند و کشته شدند و کشتند و انقلاب‌ها پدید آمد و شورش‌ها به وجود آمد و در روزی که امام عسکری علیه‌السلام از دنیا می‌رود، کنار گوش خلیفه، یعنی مدائن، مرکز تشیع است؛ بنابراین اینها شیعه ساز بودند. 📚 منبع: همرزمان حسین، اثری از رهبر انقلاب 🆔 @qasas_school