💡شک در انسان نوعی سنجش همه‌جانبه دربارۀ تفکر است و فکر انسان در اثر این سنجش، نیرومند‌تر می‌گردد و از نشاط بیشتری برخوردار میشود. شک به‌همان اندازه که برای تفکر، یک مانع بزرگ است، در ایجاد نشاط و حرکت تازه برای تفکر نقش اساسی دارد. شک به میزانی که می‌تواند در مسموم‌کردن اندیشه نقش داشته باشد، در نیرومندساختن آن نیز مؤثر است و بر توانایی‌های آن می‌افزاید. شک در عین اینکه تاریک می‌کند، روشنایی می‌آورد؛ زیرا آنگاه که انسان از شک بیرون می‌آید، روشنایی او بیشتر میشود و افق نگاهش گسترده‌تر می‌گردد. اگر شک در اندیشه راه نداشت و هرگز به جهان تفکر قدم نمی‌گذاشت، از آنچه افت‌وخیز اندیشه خوانده میشود، سخن به میان نمی‌آمد و تکامل در آن معنی پیدا نمی‌کرد.
📘 کتاب ”اندیشیدن باور یا باور به یک اندیشه” ص178
🖊 غلامحسین ابراهیمی دینانی