از سری پیام های روز جهانی کتاب کودک
با هم زندگی کنیم / با هم بخوانیم
کریستین نوستلینگر (اتریش)
شعار جهانی روز کتاب کودک (1985)
تصویرگر: اروین موزر (استرالیا)
مترجم: منصوره راعی
در دنیا چیزهای کمی آن طوری است که باید باشد و تقریباً همه چیز آن طوری است که نباید باشد.
زندگی فقط برای گروه کوچکی از مردم خوب است و برای اکثریت بسیار بد. وقتی بزرگسالان در شرایط بدی باشند وضع کودکان از آن هم بدتر است. اکنون بیش از هر وقت دیگر لازم است با صدای بلند فریاد بزنی، بجنگی، با دیگران متحد شوی تا وضع موجود را تغییر بدهی. تا این که کتابی برداری و آن را بخوانی. اما برای آن که بتوانی جهان را تغییر دهی اول باید آن را بشناسی. مردم در لابه لای کلمهها و جملههایشان دروغ میگویند. ولی وقتی کلمهها و عبارتها نو شده شده باشد راحتتر میتوان صحیح و غلط بودن آن را تشخیص داد. این که بسیاری از مردم ادعا می کنند تلویزیون تو را کودن و کتاب ها تو را باهوش می کنند مسلماً درست نیست. اما در اغلب کشورها تلویزیون متعلق به کسانی است که قدرت را در دست دارند و میخواهند دنیا همان طور که هست باقی بماند. خیلی از کتابها هم همین طورند. اما کتابهای بسیاری هم هستند که به تو میگویند واقعاً چه اتفاقی دارد در جهان روی میدهد.
کتابها میتوانند به تو کمک کنند بفهمی چگونه صدایت را بلند کنی، برای چه بجنگی، با چه کسانی متحد شوی و چگونه کار تغییر دادن جهان را آغاز کنی. آنها میتوانند طوری به تو کمک کنند که از هیچ کس دیگر ساخته نیست.