💫👈.ادامه شرح فراز آخر در منا ✅ امنیت مظلومان «یَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِکَ» بندگان مظلوم خدا، امنیت و آسایش پیدا ‌کنند. البته همه‌ی حکومت‌ها به‌نوعی درصدد تأمین امنیت هستند ولی تفاوت این‌ است که امیرالمؤمنین علی(ع) که مسأله‌ی امنیت را مطرح می‌کنند و امام حسین(ع) هم همین جمله را تکرار می‌کنند، امنیت معطوف به توده‌های مظلوم را مطرح می‌کنند ولی دیگران که امنیت را مطرح می‌کنند، امنیت معطوف به طبقات حاکم و ظالم را مطرح می‌کنند و منظور آن‌ها امنیت خودشان و وابستگان به خودشان هستند که البته لازمه‌ی تأمین آن امنیت این است که گلوی مردم گرفته شود چون معتقد هستند اگر مردم از آزادی برخوردار باشند و بتوانند حرف بزنند، امنیت خودشان لطمه می‌بیند • احکام شرعی مبنای اداره جامعه✅ «وَ یُعْمَلَ بِفَرَائِضِکَ وَ سُنَّتِکَ وَ أَحْکَامِکَ» قانونی که در این جامعه حاکم می‌شود، احکام مقدس شرعی باشد. یا به‌تعبیر امیرالمؤمنین(ع): «تُقَامَ الْمُعَطَّلَهُ مِنْ حُدُودِکَ». مقصود از این حدود، حدود اصطلاحی (مجازات مقرر شرعی مثل حد سرقت و…) نیست بلکه همان حدودی ‌است که در قرآن مجید آمده است مثل «وَمَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ…»(سوره بقره، آیه۲۲۹ و سوره طلاق، آیه۱) یعنی همان مرزهایی را که خدا قرار داده است و احکامی که خداوند مقرر فرموده است. ✅ حساسیت نسبت به حقوق در این بیانات نورانی، حساسیتِ نسبت به حقوق مظلومین را خیلی صریح و واضح می‌بینید. در احکام دین از طهارت و نماز تا ارث و حدود و دیات، احکام و دستوراتی وجود دارد ولی آن‌چه را که امام حسین(ع) و امیرالمؤمنین(ع) در بین همه‌ی این احکام، به آن تصریح می‌کنند که دغدغه‌ی ایشان بیشتر معطوف به آن است و در صدر مطالبات خویش قرار می‌دهند، مسأله‌ی حقوق مظلومان. در خطبه‌ی ۱۳۴ نهج‌البلاغه، حضرت بحث حکومت خود را مطرح می‌کنند؛ حضرت آماری بدهند که چهار سال و نیم حکومت کردم، چند مسجد ساختم و… حضرت از این کارهای به‌تعبیر ما «فرهنگی» آمار بدهند. اما حضرت آماری که دادند این ا‌ست که من در حکومت خودم کاری که انجام دادم، این ا‌ست که دیگر گرسنه‌ای وجود ندارد که احتیاج به نان شب داشته باشد. آب تمیز و گوارا هم برای انسان‌ها در اختیار قرار گرفته و یک سرپناهی هم همه دارند. «مَا أَصْبَحَ بِالْکُوفَهِ أَحَدٌ إِلَّا نَاعِماً إِنَّ أَدْنَاهُمْ مَنْزِلَهً لَیَأْکُلُ الْبُرَّ وَ یَجْلِسُ فِی الظِّلِّ وَ یَشْرَبُ مِنْ مَاءِ الْفُرَات»(مناقب آل ابی طالب، ج۲، ص۹۹) در این خطبه هم حضرت علی(ع) فرمودند: «وَ ایْمُ اللَّهِ لَأُنْصِفَنَّ الْمَظْلُومَ مِنْ ظَالِمِهِ» قسم به خدا! من دادِ مظلوم را از ظالم و ستمگرش می‌گیرم. حکومت این‌ است! من پناه و پشتیبان انسان‌های ستمدیده هستم. حضرت با تأکید فرمودند، هم قسم خوردند: به خدا قسم، حتماً و جزماً، من داد مظلوم را می‌گیرم. این خط قرمز امیرالمؤمنین(ع) است. وقتی‌که حضرت با برخی از بدعت‌ها مبارزه کردند و مثلا فرمودند نماز تراویح بدعت است و جلوی آن را بگیرید (و برخی مسائل دیگر که شرح آن را مرحوم کلینی در روضه کافی آورده است)، افرادی مقاومت کردند و نپذیرفتند، حضرت عقب‌نشینی کردند. آن‌جایی که حضرت عقب‌نشینی نمی‌کنند، مربوط به فلسفه‌ی حکومت است که اگر بنا شود این‌جا هم عقب‌نشینی شود و بنای بر توجیه و تحمل ظلم و ستم باشد، چه فرقی بین این حکومت و حکومت معاویه است؟ «وَ لَأَقُودَنَّ الظَّالِمَ بِخِزَامَتِهِ» حضرت تعبیر تندی به کار بردند که من، افسار این آدم‌های گردن‌کش را می‌کشم. این‌جا، جای زبان خوش نیست. جایی که امیرالمؤمنین(ع) اکراه و اجبار و اعمال قدرت را لازم می‌داند، در مقابل این عناصر فاسد است که از بیت‌المال سوء استفاده می‌کنند و حقوق مردم را تضییع می‌کنند. 🔸💫پایان این خطبه 👈در پایان حضرت فرمودند: «فَإِن لم تَنْصُرُونَا وَ تُنْصِفُونَا قَوِیَ الظَّلَمَهُ عَلَیْکُمْ وَ عَمِلُوا فِی إِطْفَاءِ نُورِ نَبِیِّکُمْ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا وَ إِلَیْهِ أَنَبْنَا وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ» اگر شما که علماء و نخبگان هستید، به ما کمک و یاری نکنید، ظالمان و ستمگران بر شما قوت پیدا می‌کنند و چیره می‌شوند و آن‌وقت نور میراث پیغمبر اکرم(ص) خاموش خواهد شد. پس بیایید بایستید، ما را کمک کنید تا در برابر ظالم مقاومت کنیم و الا این‌ها نه فقط حق شما را، بلکه عدالت، احکام الهی و همه چیز را نابودخواهند کرد. 💫پایان 🎙 استاد سروش محلاتی کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛