. 🌸🌐 . 👈گفتگو با درباره‌ی‌ در قرآن 🛑قسمت اول: پرسش 1: ❓ با توجه به این واقعیت که ، عربی است - که بیش از هر زبانی بین و تفاوت می‌گذارد؛ چنان که شرق شناسان می‌گویند، و از نمونه‌ها‌ی‌ این تمایز، مشخص کردن مؤنث با نون جمع مؤنث است، یا مذکر بر مؤنث در هنگام جمع بستن بر امثال آن - اسلام تا چه اندازه از این مسئله به عنوان یک مسئله زبانی تفاوت بین و مرد تأثیر پذیرفته است؟ (1) پاسخ: هر زبانی نماینده همان جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند. از آن جا که مردی و زنی دو نوع وجود متمایز است - دست کم در شکل ظاهری و واقعیت خارجی - پس اشاره به این تفاوت با آوردن عبارت مذکر و مؤنث اشکالی نخواهد داشت؟ این کار هیچ آزاری را به مرد یا زن در پی نخواهد داشت. در زبان عربی «واو» جمع مذکر در برابر «نون» جمع مؤنث، هیچ پیامی را به همراه ندارد که حکایت از برتری یکی و نقص دیگری داشته باشد. 💢👈این تصور که آوردن لفظ مذکر و مؤنث در زبان، علیه زن است،‌ تصوری کودکانه است و منشأ آن نوعی انفعال روانی به نام خودگریزی است، زیرا متمایز کردن زن از مرد در زبان برای تمایز جسمانی است و این نشان دهنده تفاوت انواع یک جنس است، هیچ نوع اشاره منفی در آن نیست تا بخواهیم آن را از زبان بزداییم. 🔻اما تغلیب مذکر بر مؤنث در جمع بستن بی‌تردید به فرهنگی بازمی‌گردد که زبان از آن برخاسته است. فرهنگی که در آن مذکر بودن بر مؤنث بودن برتری داشت، اما این فقط به فرهنگ عربی اختصاص نداشت، در زبان‌ها‌ی‌ دیگر نیز می‌توان مانند آن را دید، برای این که واقعیت برتر دانستن مرد ویژه جامعه جاهلی پیش از اسلام نبود، بلکه این پدیده در میان بیشتر ملت‌ها‌ی‌ جهان وجود داشت. 🔸👈اسلام اگرچه از این قاعده زبان عربی استفاده کرده، اما احکام اسلام جز از نظر زبان تابع این نظریه نیست؛ اسلام و مرد را با تعبیرهای: یا ایها الناس، و یا ایهاالذین آمنوا مخاطب قرار داده بین زن و مرد در حقوق و واجبات تفاوت نگذاشته است؛ مگر در برخی از ویژگی‌ها که اقتضای حقیقت تنوع بین دو نوع انسان است، چیزی که در نظام حقوقی اسلام روشن شده است. 💫ادامه دارد. 💻برگرفته از سایت راسخون. کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛