مروري بر #وصيتنامه_امام_علي ع به امام #حسن ع 🛑قسمت سی و نهم : 💢مبادا رغبت #دنياپرستان به دنيا ترا بفريبد 🔶وَ إِيَّاكَ أَنْ تَغْتَرَّ بِمَا تَرَى مِنْ إِخْلَادِ أَهْلِ الدُّنْيَا إِلَيْهَا وَ تَكَالُبِهِمْ عَلَيْهَا، فَقَدْ نَبَّأَكَ اللَّهُ عَنْهَا وَ [نَعَتَتْ لَكَ نَفْسَهَا] نَعَتْ هِيَ لَكَ عَنْ نَفْسِهَا وَ تَكَشَّفَتْ لَكَ عَنْ مَسَاوِيهَا، از اينكه رغبت دنياپرستان به دنيا، و حرصشان بر متاع اندك آن تو را فريفته كند بر حذر باش، كه خداوندت از اوضاع دنيا خبر داده، و دنيا هم با احوالاتش تو را از زوال خود آگاه نموده، و زشتيهايش را به تو نشان داده، 🖋ترجمه انصاریان 🌴سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن هشدار ديگرى به فرزندش مى دهد که فريب کارهاى دنياپرستان را نخورد که آنها همچون حيوانات درنده اند; مى فرمايد: «و سخت بر حذر باش که دلبستگى ها و علاقه شديد دنياپرستان به دنيا و حمله حريصانه آنها به دنيا، تو را نفريبد و مغرور نسازد» آن گاه به ذکر دو دليل براى اين سخن پرداخته مى فرمايد: «زيرا خداوند تو را از وضع دنيا آگاه ساخته و نيز دنيا خودش از فنا و زوالش خبر داده و بدى هايش را براى تو آشکار ساخته است»; 💢آيات متعدّدى در قرآن مجيد درباره بى اعتبارى دنيا ديده مى شود از جمله: (وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّنْيا کَماء أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الاَْرْضِ فَأَصْبَحَ هَشيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ وَکانَ اللهُ عَلى کُلِّ شَيْء مُّقْتَدِراً); (اى پيامبر) زندگى دنيا را براى آنان به آبى تشبيه کن که از آسمان فرو مى فرستيم و به وسيله آن گياهان زمين (سرسبز مى شود و) در هم فرو مى رود. اما (بعد از مدتى) مى خشکد به گونه اى که بادها آن را به هر سو پراکنده مى کنند; و خداوند به هرچيز تواناست». 💢اين مثال براى کسانى است که مراحل مختلف عمر خود (کودکى و جوانى و پيرى) را طى مى کنند; ولى بسيارند کسانى که چنين امرى نصيبشان نمى شود و در مراحل ابتدايى يا ميانى به دلايل مختلفى چشم از جهان برمى بندند. اينکه مى فرمايد: دنيا ناپايدارى و بى اعتبارى خود را براى تو شرح داده، منظور به زبان حال است که تعبير گوياى آن در کلام ديگرى از امام(عليه السلام) آمده است; آن گاه که ديد انسان غافل يا رياکارى به مذمت دنيا پرداخته و از فريبندگى دنيا سخن مى گويد، امام(عليه السلام) مى فرمايد: «أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا... مَتَى غَرَّتْکَ أَ بِمَصَارِعِ آبَائِکَ مِنَ الْبِلَى أَمْ بِمَضَاجِعِ أُمَّهَاتِکَ تَحْتَ الثَّرَى; اى کسى که دنيا را نکوهش مى کنى و خودت فريفته دنيا شده اى و اباطيل دنيا تو را فريفته... چه زمان دنيا تو را فريب داده (و با چه وسيله اى) آيا به استخوان هاى پوسيده پدرانت در زير خاک و يا خوابگاه مادرانت (در درون قبرها)». به گفته شاعر عرب: هِيَ الدُّنْيا تَقُولُ لِمَنْ عَلَيْها * حَذارِ حَذارِ مِنْ بَطْشي وَفَتْکي فَلا يَغْرُرُکُمْ حُسْنُ ابْتِسامي * فَقُولي مُضْحِکٌ وَالْفِعْلُ مُبْکي 👈«دنيا با صراحت و آشکارا به اهلش مى گويد: برحذر باشيد برحذر باشيد از حمله و مرگ غافلگيرانه من. تبسم هاى طولانى من شما را نفريبد، سخنانم خنده آور است و اعمالم گريه آور». آرى زرق و برق دنيا نشاط آور است; ولى هنگامى که به عمق آن دگرگونى ها، بى وفايى ها و ناپايدارى هاى آن بينديشيم چيزى جز گريه نخواهد داشت. 🖊شرح آیت الله مکارم شیرازی @quranpuyan