🔷 #امامت_تاریخی و امامت فرا تاریخی دو تفسیر از امامت توسط محقق اصفهانی مورد تاکید قرار گرفته است : تفسیر اول این است که امام واسطه فیض بین مبدا هستی و ماست و این واسطه‌گری، هم تکویناً و هم تشریعاً برقرار است. به این معنا امامت با مرگ امام پایان نمی‌پذیرد این امامت را میتوان امامت فراتاریخی نامید که زمان انقضا ندارد. امام معنای دوم این است که امام یک منصب جعلی است و خداوند قرار داده است که امام متصدی حکومت باشد. این امامت مشروط به حی بودن امام است و نافی امامت به معنای اول نیست و میتوان آن را امامت تاریخی نامید. آیت الله بروجردی امامت در تفسیر اول را اصل میدانستند و زمان امامت در معنای دوم را برای حضرت علی(ع) سپری‌شده تلقی میکردند و تأکید بسیار داشتند که شیعیان باید با تمرکز بر روی امامت در تفسیر اول، به مشاجرات تاریخی با اهل سنت پایان دهند خود حضرت علی(ع) در زمان حکومت خود، خیلی مایل به ورود به این مباحث اختلافی نبودند و میگفتند که فعلاً باید به مسئله معاویه و مشکلات روز جامعه بپردازیم. حتی خطبه شقشقیه هم که در آن به اختلافات اشاره شده است یک سیاست کلی نبوده است . استاد سروش محلاتي @quranpuyan