جزء ۴ به شما ، چرا؟ وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَّهُم بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۱۸۰ ال عمران كسانی كه در [راه انفاق] آنچه خدا از فضل خويش به آنان داده بُخل مي‌ورزند، مبادا چنين حساب كنند كه اين [جمع كردن‌ها] خيري است براي آنها، بلكه [وابسته و اسير مال شدن] شرّي است براي آنان. به زودي در روز قيامت آنچه به [انفاق و آزاد شدن از] آن بُخل ورزيده‌اند، طوق گردنشان خواهد شد؛ . در بخشيدن آنچه خدا داده، وابستگي و اسارت مال را تقويت و تحكيم مي‌كند و در قيامت كه روز ظهور و بروز و تحقّق نتايج اعمال است، اين بخل گردن‌گيرش مي‌شود.  اگر بدانيم خدا مالك‌الملك و موهبت كننده مال و مكنت به بندگان براي عمري كوتاه و زودگذر است، خود را مالك چيزي نمي‌دانيم كه از بخشيدنش بورزيم. آزاد كردن گردن از بند اسارت مال، عالي‌ترين و حكمت‌آموزترين درسي است كه از اين آيه می توان گرفت. آنچه را در دنيا به آن دل بسته‌ايم و بخل ورزيده‌ايم، همان مايه‌ى عذاب ما مى‌شود. @quranpuan