✅ دین ادب آموز ، نفی ارباب قدرت سروش محلاتی با بیان روایتی  از کتاب قواعد مرحوم شهید اول گفت: در این روایت نقل شده است که پیغمبر اکرم(ص) خوش نداشت که کسی هنگام ورود حضرت در مقابل قدم حضرت بلند شود و چون پیغمبر این کار را دوست نداشت مسلمانان این کار را نمی کردند زیرا می دانستند پیغمبر از این کار خوشش نمی آید و نوع رفتار پیغمبر با عموم مسلمانان به گونه ای است که نمی خواهد شان و جایگاه خود در رفتار با دیگر مسلمانان امتیاز و تفاوت داشته باشد. 🔶سروش محلاتی تصریح کرد: متاسفانه بعضی چیزها کم کم برای ما جنبه تاریخی پیدا کرده زیرا فراموش شده است، دین ادب آموز و دینداران ادب گریز مقصود همین است، در روایات ما آمده است  که پیغمبر اکرم (ص) در انتهای مجلس هرجا که جا بود می نشست نه اینکه جای مخصوصی برای ایشان در نظر گرفته شده باشد این ها در دین ما نیست و آنچه که سنت پیغمبر است باید به عنوان اسوه و الگو مورد توجه قرار گیرد. 👈او افزود: متاسفانه ما فرهنگ و ادب اسلامی را به هم زدیم و اگر بخواهیم آنگونه عمل کنیم، برای خیلی ها سنگین و غیر قابل قبول است. جلسه پیغمبر اکرم دوار بوده است و بالا و پایین نداشت تا تمایزی در کار نباشد و اگر شخص ناشناس وارد جمع می شد ناچار می پرسید که پیغمبر اکرم(ص) کدام یک از شما هستید. 🔶استاد حوزه علمیه قم تاکید کرد: اسلام با هر کاری که رابطه تعلیم و تربیت بین عالم و مردم را به هم بزند و این رابطه علمی را تبدیل به رابطه مرید و مرادی کند موافق نیست مخصوصا اگر چنین عرف و عادتی بین رجال حکومت اتفاق افتد که مفاسدش بسیار بیشتر است. 🔶محلاتی گفت: نباید احترامی  به کار برده شود  که با عبودیت و بندگی ناسازگار باشد، ادب در برابر حق یک چیز است و ادب در برابر پیغمبر چیز دیگری است. پابوسی برای طاغوت و پادشاهان است ؛ برای کوروش نوشتند که در بابل نشست و پای خود را دراز کرد و تمام فرمانروایان را جمع کرد و گفت باید پای مرا ببوسید و صف می کشیدند برای اینکه پا ببوسند این سنت اعاجم بوده است اما اسلام آن را به هم زد و مهم این است که آیا مسلمانان در رفتار خودشان مخصوصا با طبقات و با حکام به گونه ای رفتار نکنند که جایگاه بندگی آنها فراموش شود و باید رعایت توحید شود. 👈او با اشاره به خطبه ۲۱۶ نهج البلاغه گفت: در هنگام خطبه خوانی امیر المومنین(ع) در صفین برای عموم مردم در حقوق مردم ، یکی از افراد بلند شد و شروع کرد به تعریف کردن از امیرالمومنین علی(ع) اما ایشان جلو این فرد را گرفت و فرمودند این گونه شخصیت سازی و تعریف و تمجید با خدا پرستی سازگار نیست. حضرت فرمودند؛ من که از تعریف و تمجید دیگران بیزارم اما اگر فرضا از تعریف دیگران خوشم می آمد باز هم اجازه نمی دادم کسی آن کار را انجام دهد زیرا عظمت و کبریا مخصوص خدا است و این تعریف و تمجید ها عظمت خدا را از بین می برد ما بنده خدا هستیم. 🔶استاد حوزه علمیه قم اظهار داشت: شخصیت سازی افراد و افراد را مانند بادکنک باد کردن و تعریف و تمجید کردن با توحید سازگار نیست. 🔶محلاتی گفت: نباید احترامی  به کار برده شود  که با عبودیت و بندگی ناسازگار باشد، ادب در برابر حق یک چیز است و ادب در برابر پیغمبر چیز دیگری است. پابوسی برای طاغوت و پادشاهان است ؛ برای کوروش نوشتند که در بابل نشست و پای خود را دراز کرد و تمام فرمانروایان را جمع کرد و گفت باید پای مرا ببوسید و صف می کشیدند برای اینکه پا ببوسند این سنت اعاجم بوده است اما اسلام آن را به هم زد و مهم این است که آیا مسلمانان در رفتار خودشان مخصوصا با طبقات و با حکام به گونه ای رفتار نکنند که جایگاه بندگی آنها فراموش شود و باید رعایت توحید شود. 👈او با اشاره به خطبه ۲۱۶ نهج البلاغه گفت: در هنگام خطبه خوانی امیر المومنین(ع) در صفین برای عموم مردم در حقوق مردم ، یکی از افراد بلند شد و شروع کرد به تعریف کردن از امیرالمومنین علی(ع) اما ایشان جلو این فرد را گرفت و فرمودند این گونه شخصیت سازی و تعریف و تمجید با خدا پرستی سازگار نیست. حضرت فرمودند؛ من که از تعریف و تمجید دیگران بیزارم اما اگر فرضا از تعریف دیگران خوشم می آمد باز هم اجازه نمی دادم کسی آن کار را انجام دهد زیرا عظمت و کبریا مخصوص خدا است و این تعریف و تمجید ها عظمت خدا را از بین می برد ما بنده خدا هستیم. 👌استاد حوزه علمیه قم اظهار داشت: شخصیت سازی افراد و افراد را مانند بادکنک باد کردن و تعریف و تمجید کردن با توحید سازگار نیست.♦️ @quranpuyan