✳️ قرانی: از امام حسن عسکری ع 🍃✨🍃✨ ▪بئسَ العَبد عَبدٌ یَکُون ذاوجهَین و ذالسَانینِ، یطرِی أخاه شَاهِداً، و یأکله غائباً، إن أَعطی حَسَده، و إن ابتَلی خَانَه 🔸چه قدر بد است بنده دورو و دو زبان، که در حضور برادرش او را می ستاید و در غیاب او بدگوئیش می کند. اگر عطایی به برادرش رسد حسد برد، و اگر گرفتار گردد او را وانهد. تحف العقول، ص ۵۱۸ ⚫ «من اعطیه خیراً فالله اعطاه و من بقی شراً فالله بقاه» اگر کسی خیری به او رسید بداند که خیر رساننده خداست؛ نگوید خودم زحمت کشیدم و یافتم و اگر شری از او دور شد نگوید شانس آوردم یا بختم مساعد بود یا دیگری این شرّ را از من دور داشت بلکه بگوید خدا این شرّ از من دور بداشت چون هیچ ضالی و هیچ ناصری در عالم نیست مگر به نام خدا. 🔷 «لیست العبادة کثرة الصیام و الصلاة و إنّما العبادة کثرة التفکّر فی أمر الله» عبادت در این نیست که انسان نمازهای زیاد بخواند، روزه‌های زیاد بگیرد اما بیش از آن مقدار انسان باید وقت را صرف در معرفت بکند لذا فرمود: اساس عبادت، تفکّر است آن مقصدشناسی و مقصودیابی است, بحث‌های توحیدی, معرفت خدا, اسمای حسنای الهی, صفات ذاتی حق, معنای تجلّی و فعل خدا, معنای حضور خدا در کنار افعال و مانند آن مهم است که فرمود اساس عبادت تفکّر و درایت است. این درایت اگر با عمل همراه باشد انسان هم راه را طی می‌ کند هم به مقصد می‌‌رسد و هم مقصود را به اندازه خود مشاهده می‌‌کند. بنابراین آنچه از وجود مبارک امام عسکری(ع) به ما رسیده است تهیه کردن این سه عنصر محوری یعنی هم زاد و توشه مسافرت هم راحله و مرکب سفر و هم تفکّر درباره مقصد و مقصود است. 💫ایت الله جوادی آملی: 🍃✨🍃✨ https://eitaa.com/quranpuyan