🔷خلافت در نهج البلاغه(۱۱)🔷 🔵شیوه #انتقاد امیرالمؤمنین(ع) از خلفای گذشته 🔻امیرالمؤمنین(ع)، گاه از خلفای قبل انتقاد می‌کرد ولی انتقادش منطقی بود و نه کینه توزانه. به مسائل اصلی بسنده می‌کرد و وارد مسائل جزئی نمی‌شد و از مباحث شخصی نیز صرف نظر می‌نمود . از طرف دیگر، سیاست او، سیاست اصلاح رویه‌های غلط گذشته (مانند تبعیض در توزیع بیت المال) بود نه سیاست عیب جویی از پیشینیان. و اساسا انتقاد از حاکمان سابق برایش در حاشیه بود که کمتر رغبت به طرح آن داشت. 🔻ولی پس از این دوره، توسط گروهی از شیعیان به تدریج نقدها از حاشیه به متن آمد و گسترش یافت. و اعتراض به "شیوه‌های غلط"، جای خود را به نفرت پراکنی به "اشخاص" داد و کم کم این اظهار"تنفر" از آنان، برای ما موضوعیت پیدا کرد و حتی کسانی که همان رویه‌های ناصواب (مثل خشونت و تبعیض) را دنبال می‌کردند، به بانیان آنها طعن و لعن داشتند تا به ثواب برسند! 🔻و اینک باید بررسی کرد که بین آن شیوه امام (ع) در انتقاد، با شیوه ما در این زمینه و آنچه که تحت عنوان مطاعن خلفا نگاشته ایم، چه شباهتی وجود دارد و چرا از"نقد اصولی" به " نفرت شخصی رسیدیم؟ استاد سروش محلاتی @quranpuyan