♻️♻️♻️ :تدبر هفتگي در سوره هاي قرآن به ترتيب نزول ✅ تدبر در فراز ايات ۳۳-۲۷ سوره أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا {۲۷}آيا آفرينش شما دشوارتر استيا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است {۲۷} رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا {۲۸}سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد {۲۸} وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا {۲۹}و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد {۲۹} وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا {۳۰}و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد {۳۰} أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا {۳۱}آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد {۳۱} وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا {۳۲}و كوهها را لنگر آن گردانيد {۳۲} مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ {۳۳}[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد {۳۳} عصاره فراز آيات ۳۳-۲۷ : خداوند خالق اسمانها و زمین و..(که خلق انها دشوارتر از خلق شماست) قادر به بعث مجدد شماست. نكات: -جمله "متاعا لکم و لانعامکم"تنها در سوره عبس و نازعات ذکر شده.در سوره عبس نیز پس از توجه دادن انسان به طعام و رویش گیاهان و باغها ،بیان شده بود. -این فراز نیز در ارتباط با فراز یک بوده و با توجه دادن انسانها به مظاهر قدرت خدا در خلقت،حشر و بعث مجدد انسانها در قیامت را ممکن میداند ✅ تدبر در فراز آيات ۴۰-۳۴ سوره فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى {۳۴}پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد {۳۴} يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى {۳۵}[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد {۳۵} وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى {۳۶}و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد {۳۶} فَأَمَّا مَن طَغَى {۳۷}اما هر كه طغيان كرد {۳۷} وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا {۳۸}و زندگى پست دنيا را برگزيد {۳۸} فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى {۳۹}پس جايگاه او همان آتش است {۳۹} وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى {۴۰}و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت {۴۰} فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى {۴۱}پس جايگاه او همان بهشت است {۴۱} عصاره فراز آيات ۴۰-۳۴ : سرنوشت اخروی افراد طغیانگر و دنیاپرست،آتش است نكات: -در سوره عبس نیز فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ آمده که این نحو بیان فقط در همین دو سوره است. -در سوره فجر هم عبارات مشابه آیات ۳۵ و۳۶ سوره نازعات داشتیم که" وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ -عبارت يَوْمَئِذٍ(يَوْمَ )يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ تنها در سوره فجر و نازعات آمده است.اما مفهوم ارایه اعمال و اگاه شدن انسان به رفتارهایی که در دنیا انجام داده در سوره های مختلف با عبارات مختلف بیان شده است: لیروا اعمالهم (زلزال) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ(انفطار)يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (قیامت) -ارتباط این فراز با فراز اول و دوم ،موید این نکته است که انکار معاد و طغیان، ریشه در ترجیح دنیا بر آخرت و دنیاپرستی دارد. سيدكاظم فرهنگ http://yon.ir/Qpt348