🔷 يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 🔹 اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم 🔷 يکي از ارکان دعا «الحاح»‌ و اصرار است. انسان بايد حقيقتاً باب رحمت الهي را بکوبد تا روشن شود که واقعاً طالب هست يا نه؟ و اگر بنا بر مصالحي به او بي اعتنايي شود آيا به سرعت رو گردان مي‌شود يا براي آمرزش خويش اصرار مي‌ورزد؟ انسان بايد در طلب آمرزش و دعا مقاوم باشد. به قول شاعر:   دست از طلب ندارم تا كام من برآيد يا تن رسد به جانان يا جان ز تن برآيد 🔶 ارتباط با خداوند بايد ادامه داشته باشد و براي مدت محدود در اين راه بودن مطلوب نيست، بلکه ارتباط دائمي با حق تعالي براي عبد لازم است. به همين جهت رسول خدا صلوات الله علیه فرمود: 🔸«رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً طَلَبَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةً فَأَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ، اسْتُجِيبَ لَهُ أَوْ لَمْ يُسْتَجَبْ لَهُ.» ↩️ خدا رحمت کند بنده‌اي را که حاجتي را از خداوند عزوجل طلب کند و در دعا بورزد، چه برايش استجابت و چه . 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran ادامه👇