📇 تفسیر سوره مبارکه #مجادله - آیه ۷ 📚 مفسر: دکتر رضایی اصفهانی (تفسیر مهر) در آيه‏ ى هفتم به علم بى كران الهى و حضور او در همه ‏ى جلسات بشرى اشاره مى‏ كند و مى‏ فرمايد: 🌸 أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ ما يَكُونُ مِنْ نَجْوى‏ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‏ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ‏ 🔸شأن نزول: حكايت كرده ‏اند كه سه نفر با هم‏ديگر سخن مى ‏گفتند. يكى از آنان گفت: آيا خدا آنچه را ما مى‏ گوييم مى‏ داند؟ دومى گفت: مقدارى مى‏ داند و مقدارى نمى ‏داند! سومى گفت: اگر مقدارى را مى ‏داند پس همه را مى ‏داند. سپس آيه ‏ى فوق فرود آمد و اعلام كرد كه خدا در همه ‏ى جلسات حضور دارد و از همه چيز آگاه است. 🔸در اين آيه روى سخن با پيامبر صلى الله عليه و آله است ولى در حقيقت همه‏ ى مردم مخاطب اين آيه هستند، هر چند آگاهى پيامبر صلى از علم بى‏ كران الهى و حضور او در همه جا، عميق‏تر است؛ يعنى پيامبر مى‏ تواند اين حقيقت را شهود كند و ببيند. 🔸 «نَجوى‏» به معناى مكان بلندى است كه به خاطر ارتفاعش از اطراف جدا شده است و از آن جا كه هرگاه انسان بخواهد كسى از سخنانش آگاه نشود، به نقطه ‏ى جدايى مى‏ رود، و در گوشى و پنهانى سخن مى ‏گويد، به اين نوع سخن نجوا گفته مى‏ شود. 🔸 در اين آيات به حضور خدا در همه ‏ى جلسات نجوا اشاره شده است؛ البته مقصود آيه از اين كه مى‏ گويد هر سه نفرى كه باشند، خدا چهارمين آنهاست، آن نيست كه خدا جسم ومكان دارد، بلكه منظور بيان حضور خدا و احاطه‏ ى علمى اوست. 🔸 همان طور كه خدا در همه جا حضور دارد، فرشتگان و مأموران الهى نيز حضور دارند. 🔸 در اين آيه به سخنان مخفى سه نفر و پنج نفر اشاره شده اما به خاطر رعايت فصاحت و بلاغت كلام، يعنى براى جلوگيرى از تكرار كلمه‏ ى «چهار» كه در آيه آمده بود، به تعداد چهار نفر نجوا كننده اشاره نشده است. @qurantehran